Online Üye
Online Ziyaretçi
Süzülür ya benizler dil damağa yapışır.
Ötelerden bir ışık kalbin özünde ışır.
Yanıp tutuşan ana müjde iner göklerden.
Sessizce devralınır has selâm meleklerden.
Gönüller bir potada harmanlanır iftarda.
Söz incisi dizilir sayfalara art arda.
Ve dahi bu meclise dahil olamayız biz.
Ünsiyet potasında hem dem olun dostlar siz..
Oruçlu sinelerin pak olur daim içi.
İftarın başka olur cümle dostla sevinci.
Dostların iftar demi gül ile güllaç ile.
Üstüne çay nuş eder sineye ilaç ile.
Belki bir dem gelir de yâd edilir bu anlar.
Dost dostu uzaklarda yakından iyi anlar.
Dervişlik ne asada ne yünde ne abada.
Gönlünüz abad olsun dostlarım Kurtuba’da.
Ankara,23.08.2010 İ.K