son yolculuk
Seni son gördüğümde
Bakışların bomboşdu
Kendini yalnız ve kimsesiz hissediyordun
Bastığın toprak bile dengesini kaybetmişti
Her an seni içine almak istercesine
Ağzını açmiş düşmeni bekliyordu toprak
Seni tutmak sıkı sıkı sarılmak geldi içimden
Bütün vücudumda deprem oluyordu
Seninle beraber olmak
Hiç ayrılmamak istiyordum
Gözlerin dulu doluydu
Ağlamak isyan etmek
Birşeyler söylemek istiyordun
Herşey boğazında düğümlenmişti
Heran çıldırabilirdin
Tek hatanın doğmak olduğunu söylüyordun
Neden çiceklerin kokusunu alamadığını
Neden çayırlarda koşamadığını
Neden mutluluktan uçamadığını
Neden askere gidemediğini
Neden top oynamaktan yoksun olduğunu
Neden ellerinin ayaklarının
Vücudundan koparıldığını
Soruyordun bana, neden, neden.
Sorularına cevap verebilmek için bütün ömrümü verirdim
Senin arkandan ağlamak değil
Senin yerinde olmak isterdim
Senin bir avuç doyamadığın ömrünü almak
Senin yerine ölmek isterdim
Benim senin arkandan değil
Senin benim arkamdan ağlamani isterdim
Sen benim hiç bir zaman yok olmayacak ölmeyecek
Duygularım aşklarım acılarım sevinçlerim olacaksın
Her kokladığım çiçek, aldığım her nefes sen olacaksın
Ayrılmak değil sonsuza kadar beraber olacağız
Damarlarımda dolaşan kanımda
Ömrümün her anında sen olacaksın
Sen benim yavrumsun canımsın
Ve herzaman öyle kalacaksın.
Sengül Kaplan Teke