Online Üye
Online Ziyaretçi
(Yol üstü İzlenimleri-Köln-1)
gidenler
neler ummuş
yüreğim
delik deşik
gözü
Köln de yummuş
hüznüme
olur beşik
geçtim içinden
dilimi bilen
halime gülen
elime gelen
güzellikler yaşadım
yedi kar’ından çocuklar
akşam diz boyuydu
sabaha serçeler
yiyecek arar
gezerken terledik durduk
tam
tamı on yıl olmuş
çocuğa
okul dolmuş
yüksek
okullar bulmuş
ankaraya
yerleşik
çoğu zaman
yürüyen insanlar eridi
dudağında billur bardağına uzanırken
kırılıp akıp giden gecede
ışıltılı bir sokak (aydın caddesi)
yolu uzun mu uzun
sere serpe serpilmiş
her bir noktada ayrı bir yetenek
güzelliğinde sunum
müzik dolusu sessiz ve tatlı
gece uyuduğun an
oltaya gelmez zaman
alamanyaya erken geldin
karlar yağdırdın geceler ardına
içimizi ısıtan ateş
bulutlar arasından
başını çıkardı güneş
erimiş yerde hafif
ıslaklık kokusu yerde kalan
biraz yırtık biraz serseri zaman
yabandan kaldı bize
sesimi kıstım billur kadehler ötesinde
görünmez rengarenk
yanık ezgilerde yundum