düne kadar..
yanılmışım .
bana musallat olanları
bişey sanmışım
onca yaşadıklarım
hak etmediklerim
az değildi çektiklerim
mum gibi eridiğim
inim inim inlediğim de
oldu..
Lakin..! düne kadar..
Gecenin bir vakti
gözlerim yorgun düştü
uyumaya hazırlık..
okuyup üfleyip
daldım yatağa
işte o an..
ömrümce unutamayacağım
içime saldığı acıyı yangını
asla tarifle anlatamayacağım
yan komşudan gelen
yüreğimi delen
benliğimi lime lime eden
anacığını yeni kaybeden
ölümün ne olduğunu bilmeyen
sekiz yaşında
ama yok yanın da
onu sarıp öpüp koklayacak
ninni söyleyerek uyutacak
annesi..
işte o an ..
babasına seslendi..
hıçkırıklar boğazına düğümlendi
- Baba hani annem yine gelmedi
baba sen demiştin hani
annen ölmedi..
babaaa..babaa..
peki hani annem neden gelmedi
yavrucağın bu çığlıklarını
duyduğum an..
içime bir ateş düştü
öyle bir ateş ki..
bugüne dek..
yüreğime..
bir ateş düştü ki..
cayır cayır yanıyorum
nefes alamıyorum
tirtir titriyorum
hüngür güngür ağlıyorum
Aman ALLAHIM..
bu nasıl bir feryat..
biçare yavrucak..
kiimm..kiimm..
bu yavrucağı uyutacak..
ya
sabah olduğun da..
Aman ALLAHIM..
varmı bu çığlığa
dayanacak..
kalmadı bende güç
daha yazacak..