Ne bahar gördüm ne kondum çiçeklere.
Kelebek kısmeti düşer gecelere...


Bir gül çığlığı üşütür geceleri.
Rengi güneş rengi,ölümden de yakın.
Küslüğü var yanıbaşında afakın.
Ayın sığlığı üşütür geceleri.

Hani sen vardın oralarda,yorgunum.
Ben sana...ışıtmayan aya kırgınım.
Bir de hasretliğim suya dargınım.
Ay karanlığı üşütür geceleri.

Olmuyor ya,yok ki hasretten ötesi.
Bugün günlerden yine o pazartesi.
Hasretliye derman belki suyun sesi.
Suyun çığlığı üşütür geceleri.
( Üşüdü Geceler başlıklı yazı Lütuf VELİ tarafından 25.08.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu