Uzay Efe Ye
UZAY EFE’YE
Dağların Efe’sine
Korkunun kol gezdiği karlı dağların gecelerinde,
Sen, şafağı bekleyen korkusuz kahramandın
Gözlerinden çakan şimşeğin parıltısı;
Güneş olurdu,
Bitmek bilmeyen gecelerin sabahlarına...
Sen dağlara hükmederken;
Bir destan yaşadın yıldızların ışığında...
Bir yandan ne güneşler battı
Yüreklerinde vatan sevgisi,
Başkumandanlarından aldıkları ölüm emri...
Ve yaradana kavuşma tutkusu
Gönül Uzay’ım
Estir gönlünde Bâd-ı Sabâ yı
Kitap sevgileri güle döndürür
Gönülden fetheder fakiri bayı
Yandırır yandırır küle döndürür...
Gönülü nağmelenen tele döndürür
Okumak güneşi ruha indirir
İnsanı sultanca ata bindirir
Cehaletin ocağını söndürür
Gönle hitap eden fermandır kitap...
Vereme kansere dermandır kitap...
TÜLAY *POLAT
EFELİKTEN ETKİLENEREK TORUNUMUN ADINI( UZAY EFE) KOYDUM İNŞALLAH EFELERİN EFESİ OLUR(
Uzay Efe Ye başlıklı yazı
TülayASLAN tarafından
26.08.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
