Ne Söylerdi
Yazmıyorum aşkı artık sarı sayfalarda.
Vedam olsun ,düşen yaprağı gülün.
Çiçeklere ,hele papatyaya nasıl kıymışım.
Fallara mı kaldı sevip sevmediğin.
Üşüyorum bak, yine mevsimerden son bahar.
Göçüp gitmiş göçmen kuşlar,
Kalan ben ve aptal kargalar...
Yazmıyorum aşkı yazmayacağım,
Susacak kalem, ağlasa da kelimeler.
Hüküm belli,
Kırmayacağım kalemi.
İsyanım var ya, müebbede atsalar da.
Ne çıkar ,üç paraya haraç meraç satsalar da.
Ölüm berdelimdir, geceye düşen istemsiz yıldız kayışlarında.
Aşkın buğusu kaynar tavşan kanı,
Dağıtılır garson ağlayışlarında iklim iklim.
Tavşan hani...
Gölgem korkutur ışıyan aşiyanın gölgesini.
Oysa orda bir ben vardım ,toprağa sevdalı.
Su ağlardı hala, fuzuli aşklarına...
Güneşe vedası vardı tunçlaşan tabiatın.
Bir de kamış,
Yüreği yanmış,
Ne söylerdi, ney`in yakarışlarında.
(
Ne Söylerdi başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
5.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
