Afakın Rengi Kanarken
Hiç üşüdün mü temmuz sıcağında
Yaktı mı terin pınarlar kanarken.
Hani ağlar ya zaman kucağında.
Afakın rengi kızıla dönerken...
Vuslatı beklerdin dönmedi sılan.
Meğer koynundaymış asi yılan.
Geri bakma ,hasret geride kalan.
Kül olmaya geldim, alem yanarken.
Deme ozan, gülü yolarlar fala.
Ne hikmetse yükler günahı sola.
Bakar da ağlar ,dönülmeyen yola.
Bülbül ne söylesin dala konarken.
Bir bahar daha vedasında sensiz.
Yağmuru sorma düşer dünden densiz.
Gittin neyleyim, bihaber nedensiz .
Üşümüştü yüreğim gün donarken.
(
Afakın Rengi Kanarken başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
9.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
