Eyy Hüzün
EY HÜZÜN
Ey hüzün! Mihmansın ki şol günâhkâr gönüle
Her gece semâlardan, gözyaşım boşanıyor...
Âşk ektiğim bahçemde, nûra gebe bülbüle
Batan zehrli dikenden, ahh ki ruhum yanıyor!
Pervasızca şol şeytân, çekerken göze perde,
Nice kanlı gözyaşım, ekleniyor hep derde!
Ya Rabbim öz bilensin! Özüm volkan eder de
Sabreyleyip her lâhza, hamdle Seni anıyor!
Ateş gerekmiş yolda ve âşkına gebe hâl!
Hasrettensin ey hüznüm! Vallahi tersi muhâl!
"Kal" diyorsun gönlüme "kal hep âşkın üzre kal"!
Amenna ve saddakna! Yüzüm, Nûra banıyor!!!
Beyazî´m, biçaresin; sığmaz özün özüne,
Hâlim´den medet dile! Virdi ekle sözüne,
Basiret bahşeylesin, âşık gönül gözüne!
Çünkü matlubun Halık! Her zerren inanıyor!
BEYAZÎ...
18:16 19.11.2009
(
Eyy Hüzün başlıklı yazı
esra-beyazi tarafından
13.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
