Gülün nazý ancak bülbüle,

Dili olsa söyler her yerde,

Biraz sevgi varsa gönüllerde,

Özlem var eksik deðil bir yerde..

Uzanarak nebata meyve alýrsýn,

Ýncelersen hepsini iyi anlarsýn,

Her canlýnýn halini biraz duyarsýn,

 Bir þeyler yaparsan hayatta varsýn..

Azim vermiþ Ýlahi yaratan,

O dur bizleri böyle yaþatan,

Çölde hasret kalmýþ þarlatan,

Düþün biraz sen ol gözyaþý akýtan..

Amaç nedir, ne bizden istenen,

Var mý oraya gidip de geri gelen,

Sonra kendin olursun söylenen,

Mevla verir yeter ki sen ol isteyen..

Alým, çalým niye ki yapýlan fiyaka,

Sende yaratýlmýþlara oluyorsun yalaka,

Bence düþünceleri yapýlýyorsa safsata,

Oluyoruz iþte kul, sefiliz dünyada..

Kime naz yapsan, niye ne kadar,

Doðruyoruz taþa kesmez satýr,

Altýn, gümüþ deðil olunuyor bakýr,

Kendini koyamýyorsa dünyasý olur ahýr..

Sebebi var garip olarak hayat yaþasýn,

Böylemi olacak bunlara olan karþýlýðýn,

Dalmýþ gidiyor göz açýp biraz bakýn,

Düþün sen büyük var onlarýnda yarataný,

Gör düþün biraz anla idrak et,

Hakkýn emrettiðini yap etme set,

Onu bunu eleþtirerek yiyorsun çið et,

Sonunda göremezsin bak rahmeti..

Düþün taþýn anla biraz hayatý.

Kendi elinle kurarsýn saltanatý,

Seni, beni her þeyi Allah yarattý,

Anla artýk zehretme hayatý…