Online Üye
Online Ziyaretçi
Peg olduk küllerin dumanı kaldı
Yaşarken çıkarı bilemedik biz
Şehirden gitmenin zamanı geldi
Yaşarken yoksulluk dilemedik biz
Düşünce meraktan üzüldük fazla
Günlerim ömürden tükendi hızla
Hayatın kaprisi çekerdik nazla
Yaşarken zamanı çalamadık biz
Zalime gaddara çevrilen yüzü
Gerçekleri görüp yazmayan sözü
Kapında ağlarken görmeyen gözü
Yaşarken defterden silemedik biz
Yanlışta olurdu yüzümüz kara
Açmazdık dostlara kalplerde yara
Düşürmez insanı insanlar dara
Yaşarken huzuru bölemedik biz
Kardeş düşünceler olurken zayi
Devletten ne arka bulduk ne dayı
Çıkar paylaşınca koca dünyayı
Yaşarken bir karış yer bulamadık biz
ARSİYANLI sözünü söyler durur
Yazdıklarının arkasından yürür
Halk düşmanlarını kapıdan kürür
Yaşarken dostlarla gülemedik biz
25.09.2010