Ne güzel bir adın vardı Gülümser,
Sevmelerin başlangıcıydı sanki.
Sen gülünce ne tereddüt, çekimser,
Dünya gülerdi seninle inanki.

Gözlerinde bir damla yaş düşmeden,
Kalbimizde eski yara deşmeden.
Dünya değişsede o değişmeden,
Bize gülerdi yine her zamanki.

Çektin gittin ansızın, biz kahrolduk,
Şaşkınlığın girdabına garkolduk.
Sanmıştık ki ebediyyen terkolduk,
Hayalimizde vardın sen, o an ki.

Bir ben değilim ki, kimler tanırsa,
Herkes mi yanılır? Aşık sanırsa.
Demeyen de demesin utanır sa,
Aşkı da gizlemek öyle yaman ki.

Durmuşoğlum bu gençliğin cilvesi,
Hatırımda kırk yıllığın telvesi.
Unutulmaz Gülümserin gülmesi,
Gülmesiyle, özlettiriyor inan ki.

Hüseyin Durmuş.
 
( Gülümser başlıklı yazı Hüseyin Durmuş tarafından 26.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu