Efsun......
EFSUN
baharı saklayıp gözlerine
bir perinin kanatlarında düşürdün beni bu sevdaya
ne varsa bildiğim aşka dair
yükleyip bir şiirin sırtına
sana geldim...
uzanır ruhuma gül dalı parmakların
kanatıp en ıssız yerini yüreğimin
gözlerin değer içimin yangınlarına
sızlatır eski bir yaranın kabuk tutmuş yanını
solarken rengi akşamın
bir eski şarkıyı üfler ruhuma nefesin
bilmedik duygularla sarsılır benliğim
endamın yürür mısra mısra içime...
düğüm düğüm bir çığlıktır
dolanır durur kalemimin ucunda...
artık dayanaman
ve düşer en olmaz yerinde
gözlerin düşlerime
kırılır aynalar
senden uzak bir şehrin
yitik bir sokağında
tükenir taakatim
ve yitirdiğim umudumdur gözlerin
tutunup bir şiirin ucuna
ıslatır en karanlık yerini gecenin
sonra devrilir dağlar
sensizliğe durur gölgeler
uzadıkça . içimin ıssızlarında
sana yetim bir şiir saklarım
saman kağıtlarında
senden habersiz
bir sevda büyür
bu şehrin sensizliğinde
sana gelen yollarda yorgunum
sana gelen yollarda kayıp..
sürgün verir
bir bahar akşamı gözlerin...
süzülüp bir şiirin saklısından
çözülür aynalardaki sır,
bestesiz bir şiire düşerim zamansız
dolanır ruhuma tel tel saçların
ben beni kaybederim tenhasında bu sevdanın...
sararken ruhumu
çepeçevre bir yalnızlık
gölgen düşer kaldırımlarına bu şehrin
yitirdiğim adın düşer dilime
ve kokuna tutsak bir şair ağlar
sokaklarında bu şehrin
geç kalmış bir sevda dolaşır şimdi damarlarımda
ben sana tutsak prangalarda
bir aşka bürünür bedenim
bir garip sırrın efsunuyla...
hiç duymadığım şarkılar dinlerim sesinden
ben bu zemheri ayazında üşürken
bir yıldıza dokunur düşlerim?
suskun bir şair ağlar
tenhasında bir masalın
sığınıp bir şarabın yıllanmışlığına...
düşer bir türkünün
yarım kalmış yanına...
ve düşer kokun
bir kadehin sarhoşluğuna
bir sen büyür içimde
ben her an biraz daha sen olurken...
bir yağmur çırpınır pervazında pencerelerin
titrer sana tutsak bir şairin elleri
sancılanır sessizliğim
tükenir takatim
çığlık çığlığa bir rüzgarın sesiyle...
sonra tükenir
bir şairin umudu
şimdi ben
neye inanacağım
baharı saklayıp gözlerine
bir perinin kanatlarında düşürdün beni bu sevdaya
ne varsa bildiğim aşkadair
yükleyip bir şiirin sırtına
sana geldim…
oysa ne çok sevmiştim seni
efsun...
kapına geldim
çevirme beni..
ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİN IŞIK
(
Efsun...... başlıklı yazı
fatih-sahin- tarafından
28.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
