Neyleyim, kalbimin esiniyle bedelleþerek nefeslenirim

Haddim deðil, ne kadar hukukum var tahkik için eyle bir meil, sükut ar deðil

Muvazene niye var, ahenk gönül için en mübarek bir bahar, har aþksýz neye yarar

Düþünmek ilk adým için sürur kokar, tefekkür ancak bilgiyle ve idrakinle olur yar

Dolaþýp durma ayný menzilde ve efkarýn sel olan kadrinde

Rahmet halin en münbit iklimine zuhur edecektir, umut et sevgi ve samimiyetinle

Öncelikle dinle, her kelamý deðil, muhakeme et ruhi yeti ve gönül dilinin meþkiyle

Ser ver sýr verme, þikayete yönelip ziyan etme kalbin naif bakirliðine ve hasretiyle

Bazen gül kokmaz,lale gönül dilinde anlam bulup süruru hiç yaþatmaz

Ezanlar beþ vakit okunsa bile ruhun bazen haberi olmaz, dil konuþsa bile yaramaz

Kelimeler sancý içinde, vezinler ýstýrapla bekliyor vaktini iþte sen gönlü bilmesende

Ah edip ve keþkelere yönelsende, zaman kimin için daralýyor sen merak etmesende

Nizam edilen ve beþeriyet için bahþedilen hakikatler sevgi ve aþk ile tamamdýr

Anlamak ve idrakine vasýl olmak için gönül suya muhtaç olan yürek misali vardýr

Rahmet nazarý, haþyet þefkatsiz kalbin mezarý, hazan tefekkürsüzlüðün duraðýdýr

Ne vakit yalnýzlýk hicranýyla nefeslenip, umutlarýmý sahibine havale etsem sýzýdýr

Neyi diliyor ve aþktan yoksun birþekilde istiyorsam feyzi olmuyor

Gönül bu ya manasýna gark olmuyor, ruhum prangalarýndan hiç kurtulamýyor

Sanki bekleyen þu mezar taþým bana birþeylerin altýný çizerek irþadýma yöneliyor

Dil susuyor, gönlüm aðlýyor, içim titreyerek kalbimi hak ve hakikate davet ediyor

Mustafa CÝLASUN