Düslere Mahkum Misralar
Yalnizligin pencesinde
Bir gün seni unutursam bilki yasama veda etmisimdir.
Bir avuc topragi kendime mesken etmisimdir.
Biliyorum umut kapilari zincirlere mahkum olmus
Bende icinde soguk ve nemli duvarlarin arasinda.
Gelmek bilmeyen adimlerinin sesini duyar gibi oluyorum.
Belki bir rüzgar sesi gelip geciyor olmayan penceremden.
Ayaklarin gelmesede sesin gelsin kulaklarima.
Kokun gelsin eskimis nem kokularinin arasindan.
Bir isik dogsun görmeyen gözlerime.
kus tügleri oksasin soguktan donmus tenime.
Uzun uzun anlatamam seni nefesim yetmiyor.
Dililmde derman kalmadi ismini sayiklarken her günümde.
Herseyimdin ekmeyimdin suyumdun yasatan ruhumdun.
Simdi kaldim hasta yüregimle kul oldum yalnizligin elinde.
Her satirima yazdim seni.. saatlerimi.. her günkü ölümlerimi.
Günahlarimla sevaplarimla ictim seni her gece bade bade
Ölüm bile agladi yalnizligima dönüp gittiginde.
sengül Kaplan Teke
04.10.2010
(
Düslere Mahkum Misralar başlıklı yazı
sengul--kapl tarafından
4.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
