Paradoks
Bakma durgunluğuma,fırtınalar kopar içimde.
Duruluğum, denizin ağlayışıdır şimdi.
Hıçkırıklar düğümlenmiş dalgaların yüreğinde.
Yine sahillerde yitiğimi ararım şimdi.
Atarım taşları olabildiğince uzaklara.
Kovmak istercesine karabasanları.
Bir paradoks, kümülüsler içinde kapkara.
Ben olur yakar izime basanları.
Deniz aynı deniz,imdada yetişmez ilyas.
Hızıra yetirdim ancak sitemimi.
Ol huzur deryasına selam verip düşmez ilyas.
Şimdi perişanım talan eylemişler gemimi.
(
Paradoks başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
15.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
