Hani bir gün söz vermiþtin,

Benimle muhabbet edecektin,

Bir bardak çay içmeye gelecektin,

Birden ne odluda hemen deðiþtin,

Sözde içilecek çay bahaneydi,

Amaç gönülleri bir edip sohbetti,

Anlayamadým birden ne deðiþti,

Muhabbeti yok etti daveti ret etti,

Belki gelecek için atýlacak adýmdý,

Hatýrlanacak olan senle olan anýmdý,

Anlayamadým birden neden deðiþti,

Çay bahane ama çok az bir arada olmaktý…

Ne diyeyim söyleyince þaþýrdým,

Birden ret edilince adeta çarpýldým,

Sanki ben kötüydüm yanlýþ anlaþýldým,

Birden karþýsýnda dona kaldým..

Bir bardak çay amaç muhabbet,

Kýrýldý kalp artýk ne yaparsan et,

Gönül gamlandý mý gel de sakin et,

Belki daveti kabul eder ümit et..

Hiç beklemezsin iþte ret edilirsin,

Mevla’m sana gönlünce versin,

Bir gün olup beni iyi anlarsýn,

Seninle olsun eksilmesin dostlarýn..

Bir temiz kalple etmiþtim daveti,

Bu teklif sadece içten gelen bir istekti,

Hayýrlýsý önce kabul sonra ret etti,

Amaç öyle yada böyle onu görmekti..

Yaratan neylerse hepsini güzel eyler,

Umudumu yitirmem gönül yine bekler,

Umut, umut diye güne gün ekler,

Ret edilse deyine gelecek cevabý bekler…

20.12.2009 denizli