Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir Nasırlı tövbenin ardı sıra,
Koşar günahlar mecalsiz.
Dilsiz bir dua yükselir,
Karıncalanan avuçlardan.
Fersiz yıldızlar üşür gecede,
Dirençsizleşir iblis.
Hep avuçlarıma kor alırmışım meğer.
Eğer düşmese gül bakışlarından çiy.
Yanarmış içimde güller…
Ey hançer bakışlı yâr,
Yangınıma bir katre su ver!
Bu günlerde,
Atı sakatlanmış süvari misali yalpalıyor yüreğim.
Ve ellerim boş…
Sevmemeye yemin etmedim.
Gelirsen kor dudaklarını koy alnıma.
Ben mecalsizim tövbeliyim.
Lâkin hâlâ seni bekler ellerim…
Ankara,21.10.2010 İ.K