Online Üye
Online Ziyaretçi
Pervasız bir acemiydim hayat yolunda
Çağlayan gibi dökülmek isterken
Durgun bir su gibi aktım yaşamaklarda
Oysa köprüler kurmak istemiştim tüm ayrılıklara
Veda gecelerinde kırık kadehler de döküldüm
Yıldızlarda aradım gidenleri
Sararmış resimleri süsledi gençliğim
Yaraya tütün bastım her ihanet zamanlarında
Hasretin dikenli telleriyle çevrildi bahçem
Şiirlere yazıp masum sevdaları
Belaya sürgün yedim
Gülüşüm isyankâr şimdi
Yürüyüşüm cezalı
Yalpa vuruyorum dik yokuşlara
Yüreğimde kanamalı bir sonbahar yarası
Gözlerim dayanamıyor bu maziye
Hala da açılıyor sabaha
Ağlamak istemiyorum
Çünkü biliyorum
Kirpiklerimden dökülen her damla
Hançer olup saplanacak ellerime