Yandık Kor Olduk
yandık kor olduk
bir sözün özü gibiydi hayallerim,son buldu !
bir bahar güneşiydi sanki ümitlerim ,kayboldu,
ela düşlerimle yaşlı gözlerim, akmıyor artık;
şarkılar vadetmişken aşka sevdaya;
aşk uğrunda yandık,
yandık kor olduk..
tekbaşına üşüyor,içimdeki geleceğim!
yalnızlığın prangasını çekmiyor bileklerim,
bindik sevda vapuruna, hepten kovulduk;
aşk uğruna yandık,
yandık kor olduk.
bir sana bir uykuya hep hasretti gözlerim!
güncesini tutuyordum geçmiş gecelerimin,
gülümü kaybettim ,güllerin sokağında;
aşk uğruna yandık,
yandık kor olduk
yaralı sevdamızdan adın kaldı geriye!
sırtındaki vicdanın, birde inse kalbine ,
alışkan günahlarım müptelasıydı aşkın;
güneş olduk kavrulduk,
rüzgar olduk savrulduk;
aşk uğruna yandık,yandık kor olduk..
duyguların şairi
boyabatlı.
-23-10-2010.-
(
Yandık Kor Olduk başlıklı yazı
Mehmet Sancak tarafından
23.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
