*****


Oysa ki hiç istememiþti böyle olmasýný. Acýsýný hissetmiyordu artýk farklý görüyordu gözleri dünyayý.Annesi ve hiç hatýrlayamadýðý babasý gözlerinin önündeydi. Saman sarýsý saçlarý,mavi gözleriyle babasý ve güzeller güzeli annesi Ali’ye el sallýyorlardý.Babasý ‘’oðlum koþ,koþ oðlum’’ diye çaðýrýyordu,annesi de babasýnýn arkasýnda kollarýný açmýþ’’ hadi Ali, hadi oðlum’’diye baðýrýyordu.

Ali düþtüðü yerden kalkýp koþmaya baþladý,yaþayamadýðý anne-baba sevdasýna doðru..........


*****


Duvardaki þiir bir kez daha kamçýlýyordu duygularýný. Küçücük ellerini dizlerinin arasýna sýkýþtýrmýþ,koca evde sessizliði hýçkýrýklarý bozuyordu ve damlalar döküldükçe duygularýnda ki karmaþýklýk çözülmez bir hal alýyordu.Bir süre sonra duvarda ki þiiri okuyordu....

ÇOCUK

Sus çocuk!
Daha küçüksün sen...
Ellerin küçük,
Fikirlerin küçük.....


Kimin var ki hayatta,
Söyle!
Nerde çok benzettikleri baban,
Nerde sýcaklýðýný aradýðýn annen.


Þimdi sen söyle,
Bu hayatta konuþabilir misin böyle.
Sus çocuk!
Daha küçüksün sen,
Kimsesizsin bu dünyada,
Kimsesiz yaþayacaksýn sen bu hayatta,,,


Bu þiiri ne zaman okusa annesi,babasý ve dört duvar arasýna hapis olmuþ yalnýzlýðý yüreðinde bir ýzdýrap oluyor bu ýzdýrap,anne,baba özlemi her göz yaþýnda bin özlemle kendini yineliyordu...


- *****


Hakan gençliðinin verdiði ateþle yerinde duramýyordu. Mavi gözleri,bir seksen boyu,düzgün vücudu ve saman sarýsý saçlarýyla arkadaþlarýnýn arasýnda farklý olduðunu gösteriyordu. Makedonya göçmeniydi büyük dedesi ve bu özellikleri ondan aldýðýný söylerdi ailesi.

Babasý ,memurlar þehri Ankara’da memur,annesi Anadolu kadýný bir ev hanýmýydý.Ailenin tek çocuðuydu Hakan. Annesi Ayþe hanýmýn çocukluðunda geçirdiði hastalýk sebebiyle kanýnda sorunlar oluþmuþ ve bu yüzden tek çocuðundan baþka çocuk olmamýþ olan diðer çocuklar sakat ve ölü doðmuþtu. Ayþe hanýmýn bu durumu Hakan’ýn üstüne aþýrý düþmesine ve þýmarýk yetiþmesine sebebiyet vermiþti.Babasý Ahmet Bey çocuðunun bu þekilde büyümesini uygun bulmuyor,eþine de kýzamýyordu.

Hakan’ýn rahat büyümesi ve fiziðinin düzgün olmasý kendisinde aþýrý güvene sebep olmuþtu. Bu yüzden kendini kýzlara,sigaraya ve içkiye adamýþtý. Durmadan yeni kýz arkadaþlar ediniyor,eskilerini ise aðýr ithamlarda bulunarak baþýndan def ediyordu.

*****


Hakan okulun son sýnýfýna geldiðinde, sýnýflarýna yeni bir memur ailesinin kýzý kayýt yaptýrmýþtý. Bu kýz elma yanaklý,uzun boylu çok güzel bir vücuda sahipti.
Beþ dakika sonra kýz sýnýfta kendisini tanýtýyor adýnýn Elif olduðunu söylüyor ve babasýnýn atamasý dolayýsý ile Ankara’ya yerleþtiklerini anlatýyordu öðretmenine.

Maymun iþtahlý olan Hakan her zaman ki duygularýný bu yeni gelen kýza da hissetmiþ ,Elif’ten çok etkilenmiþti. Bir hafta sonra kafasýnda ki, düþüncelerini gerçekleþtiriyor Elif’le arkadaþ olmak istiyordu,ama bu kýz ilk defa sert çýkmýþ Hakan’ýn bu arkadaþlýk yaklaþýmýný kabul etmemiþti. Hakan bu durum karþýsýnda Elif’i daha çok istemiþ ve Elif için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalýþmýþ ama gözlerinde yýldýzlar parlayan bu kýzý bir türlü ikna edememiþti.

Elif’i bu kadar çekici kýlan neydi Hakan için kendiside bilmiyor diðer kýzlarda hissetmediði duygularý yaþýyordu. Artýk okul bitimleri ve hafta sonu tatilleri ona zor geliyor geceleri Elif’in hayalinden uyuyamýyordu.


*****


Elif geleli bir ayý geçmiþ oda Hakan’ý beðenmiþ ama onun yaramazlýklarý yüzünden bir türlü Hakan’a güvenememiþti. Elif bir sabah sýnýfa geldiðinde sýnýfýn ortasýnda gül yapraklarýndan kocaman bir kalp yapýlmýþ içine ‘’E’’ altýna da ‘’SENÝ SEVÝYORUM’’ yazýlmýþtý. Bunu gören Elif bundan çok etkilenmiþ,gözleri dolmuþ ve Hakan’ý tanýmaya karar vermiþti.

Hakan ile Elif zamanla birbirlerine çok alýþmýþ birbirlerini sevmiþ ve her þeyi beraber yapmaya baþlamýþlardý.Hakan’ýnda eski çapkýn hallerinden eser kalmamýþtý.Okul bitimine evlenmeye karar vermiþler ailelerinden izin bile almýþlardý.

Okulun bitemesin den birkaç ay sonra Hakan ile Elif evlenmiþler rüya gibi bir düðün yapmýþlardý. Düðünde Elif’in küçük kardeþi Rýza ablasýnýn kuþaðýný baðlarken bir büyük gibi onu her türlü kötülüklerden koruyacaðýnýn sözünü vermiþti.
Hakan ile Elif’in ailesi zaten bu evliliðe önceden onay vermiþler,iki aile birbirleri ile iyi anlaþmýþlar ve düðün için iki aile de ellerinden geleni yapmýþlardý.

Hakan’ýn babasý Ahmet Bey okulun bitmesi ve oðlunun evlenmesi ile oðluna tanýdýðý bir arkadaþý vasýtasýyla bir markette iþ bulmuþ ,Hakan’ýn eðitimine göre daha iyi bir konumda iþe baþlatmýþtý...


*****


Güneþ karanlýðý bir býçak gibi yararken Elif yataðýndan kalkmýþ ve doðru lavaboya koþmuþtu. Bir haftadýr böyle sabahlarý midesi bulanýyordu ve bu özünde Elif’i çok mutlu ediyordu, hamileliðin bütün belirtilerini göstermiþ,bu sýrrý Hakan’a söylemeye karar vermiþti. Akþam Hakan’ýn iþten gelmesini bekleyecek ve Hakan’a bu mutlu haberi verecekti. Yataðýna geri döndü ve uyuyan kocasýný iþe gitmesi için kaldýrdý ve neþe içinde bir öpücük kondurdu yanaðýna.Hakan sabahýn bu saatinde karýsýnýn bu mutlu halini uyku sersemliðiyle fark etmemiþti. Kahvaltýsýný yapýp her zaman ki gibi isteksizce iþine gitmek için evden çýktý.

Elif gün boyu heyecan içindeydi. Fotoðraf albümünü eline alýp eski günleri hatýrladý. Ne de çabuk geçiyordu zaman,Ankara’ya babasýnýn atamasý yüzünden geliþleri,okulda ki ilk günleri,Hakan’ýn þýmarýklýðý yüzünden onu çok zor kabul etmesi ...
Çok çabuk geçiyordu gerçekten zaman. Rüya gibi düðünleri olmuþ,bütün yaþamýný geçirdiði ailesinden kopmuþ Hakan’ýn ailesiyle birlikte ve onlara alýþmýþtý artýk.

Hakan’ý zamanla çok sevmiþ ona ömrünü adamýþtý. Çok güzel giden evlilikleri boyunca Hakan’da ona iyi davranmýþ eski alýþkanlýklarýný da en aza indirmiþti. Ama son aylarda Hakan’da biraz soðukluk hissetmiþ ve ara sýra mesaiye kalmalar sýklaþmýþtý. Elif bunu kendine baðlýyor,son zamanlar Hakan ile fazla ilgilenemediðini düþünüyordu. Elif bu sorunu da akþam Hakan’ýn bir çocuðunun olacaðýný öðrendikten sonra sona ereceðine inanýyordu.

Elif fotoðraf albümünü yerine koyup akþam için hazýrlýklara baþlamýþ ve kafasýndaki kötü duygularýnýn sebebini kendi evhamýna yorumlamýþ artýk bu konuyu tekrar düþünmemek kaydýyla kapatmýþtý.


*****


Hakan akþam iþin yorgunluðu ile eve gelmiþ duþ aldýktan sonra yemeðe geçmiþti. O akþam yemeklerde ve karýsýnda farklýlýklar olduðunu gözlemlemiþti. Evde çeþitli yemekler yapýlmýþ ve karýsý her zamanki kýyafetlerinin yerine özel olanlarý giyinmiþ etrafa gülücükler saçýyordu. Yemek bitiminde Elif,Hakan’ýn boynuna aniden sarýlýp ben hamileyim diye kulaðýna fýsýldamýþtý. Hakan önce ne yapacaðýný nasýl davranacaðýný þaþýrmýþ,sonra karýsýnýn alnýndan öperek onu tebrik etmiþ bu büyük mutluluðu paylaþmýþlardý.

Akþam Elif yataðýna yatar yatmaz uyumuþ Hakan’ýn ise o gece geç saatlere kadar gözlerine uyku girmemiþti. Geçmiþini hatýrlamýþ ve þuan ki durumunu düþünmüþ,deðerlendirme yapmýþ ve gelecekle ilgili artýk yeni düzenlemeler yapmasý gerektiðine karar vermiþti.

Ama artýk hiç bir þey kolay olmayacaktý Hakan için...


****


Tan yeri aðarýrken Hakan büyük bir huzursuzluk içinde kalkmýþtý. Karþýsýna alýp uzunca konuþmuþ artýk böyle bir iliþkiye devam edemeyeceðini,üstelik birkaç ay böyle boþluk yaþadýðýný bu yüzden bu durumlara kadar geldiklerini anlatmýþtý. Ve en önemli sebebin ise karýsýnýn bir bebek beklediðini bu saatten sonra böyle bir iliþkiyi kendisine yakýþtýramadýðýný söylemiþti Arzuya.

Arzu ise bunu kabullenemiyor, kendi bedenini verdiði bir adamý asla býrakmayacaðýný söylüyor ve öfkesine yenik düþüp o gün evden kovuyordu.

*****


Hakan o sabah Gençlik parkýnda sabah kahvaltýsýný yaparken Arzu’yu tanýdýðýna piþman oluyor ve bunu nasýl yaptým diye kendine küfürler savuruyordu.

Arzu Hakan’larýn markette bir firmanýn satýþ elemaný olarak gelip gidiyor,firmanýn mallarýný markette açtýðý standlarla tanýtýyordu.Arzu’nun neþeli tavýrlarý,market içindeki hal ve hareketleri Hakan’ý etkiliyordu. Birkaç gün geçince Hakan’la tanýþmýþlar birbirini takip eden öðle yemekleri sonrasý Arzu,Hakan’ý evine davet etmiþ Hakan’da yapmamasý gereken o hatayý yapmýþ,karýsýna ihanet etmiþti.

Bu ihanetler Elif’in ilgisizliði ile beraber Hakan’ýn beyninde haklý sebeplere dönüþmüþ ve aldatmalar devam etmiþti. Hakan sonradan bunun yanlýþ olduðunu anlamýþ ama Arzu’dan da kurtulamayacaðýný ve bu kadýnýn daha ileri gidip yuvasýný bile bozacaðýný fark etmiþti.

O gün Gençlik parkýndan ayrýlýrken her þeyin sona erdiðini düzenli bir iliþki, düzenli bir hayat yaþayacaðýný planlamýþtý. Ama hayatýn insanýn baþýna neler getireceðini Hakan’da bilmiyordu.


*****


Elleri küçücük,bir karýþlýk bir boyu vardý ve durmadan aðlýyor annesinin memesini aðzýnda hissedince sesi kesiliyordu. Çok güzel gözleri vardý bu çocuðun,herkes gözlerinin kendisinden aldýðýný söylüyorlardý. Hakan çocuðuna baktýðýnda hep kendini görüyor, babalýðýn verdiði o hazzý bir ayý aþkýn süredir iliklerine kadar yaþýyordu. Çok deðiþik anlatamayacaðý güzel duygularý yaþatmýþtý bu bebek. Bu bebek sayesinde Hakan daha olgunlaþtýðýný düþünüyordu ve bu saatten sonra ömrünü bebeðine adayacaktý...

*****

Bir ay önce o gece Elif’in sancýlarý baþlamýþ,Hakan heyecan içinde hemencecik Elif’i hastaneye yetiþtirmiþ o gecenin sabahýna güzeller güzeli aslan gibi bir oðlu olmuþtu Hakan’ýn. Hakan bu bebekle beraber aniden deðiþmiþ Elif’e ailesine,sevdiklerine daha çok baðlanmýþ,hayata daha güzel bakmaya baþlamýþtý. Tek düþüncesi Arzu’nun bu aralar yine telefonlarla kendisini taciz etmesiydi. Arzu aðlayarak ve içkili þekilde arýyor,konuþuyor taciz etmekle kalmýyor;çocuðuna ,ailesine de zarar verebileceðini söylüyordu.

Ama Hakan ,Arzu’yu bu seferde önemsemiyor kendi dikkatini tüm yoðunluðuyla çocuðuna yönlendiriyor ve çocuðuna bu duygularýný anlatmak için bir hatýra defteri alýyor ve bu defterin baþýna bir þairin þu dizelerini yazýyordu.


BEBEK

Boyu bir karýþ,
Elleri küçücük,
Teni yumuþacýk kadife gibi,
Ýnsanýn öptükçe öpesi geliyor.
Bir bebek bu! Allah’ým,
Ta ki gözlerinin içi gülüyor.......






*****



Sevgili dünyalar güzeli oðlum...

Bugün senin doðumunun birinci yýlýný kutladýk,nede çabuk büyüdün,güzelleþtin böyle. Anneni hastaneye yetiþtirdiðim geceyi düþünüyorum da sen doðana kadar zaman durmuþtu sanki bana. Sanki kýrk yýl yaþlanmýþtým o saatlerde. Sen doðuncaya kadar bütün geçmiþim gözlerimin önünden bir film þeridi gibi geçti ve kötüye dair ne varsa hayatýmda silmeye karar verdim o gece,seninle beraber bende yeniden doðacaktým. Sevgili oðlum sabaha karþý doðduðunda sanki bin yýl gençleþmiþtim ve içim içime sýðmýyordu.

O zamandan bu güne koca bir yýl geçti,sen büyümeye baþladýn,bana benzemeye baþladýn,benim gözlerimi aldýn. Annen ile ben,böyle bir çocuða sahip olduðumuz için tanrýya þükrediyoruz. Gerçi annen üç gün önce ilk ’’BABA’’ diye konuþmaya baþlamana bayaðý bir böbürlendi.Ben emziriyorum,ben büyütüyorum ilk anne diyeceðine baba diyor diye kýskandý,birazcýk kýzdý ama bir anne çocuðuna ,canýndan bir parçaya nasýl kýzar onunki sevgisinden iþte aklýnca sana takýlýyor.

Neyse sevgili oðlum! Bu gün bir yaþýndasýn,gelecek yýl iki,üç devam edecek böyle. Hep beraber olacaðýz bu hayatta ve sen büyüyüp hayýrlý bir evlat olacaksýn bizlere. Allah bizleri ölünceye kadar ayýrmasýn güzel oðlum,annen de bende seni çok ama çok seviyor senin geleceðin için çalýþýyoruz inan.

Sevgilerimle baban Hakan...




*****

Anne ve babasýndan geri kalan,elindeki bir fotoðraf ve bu hatýra defteri idi. Bu tek fotoðraf annesi ,babasý ve kendisinin bir arada olduðu tek varlýðýydý onlara dair. Babasýný hiç hatýrlamýyordu,annesinin anlattýklarýna göre gözleri ve yakýþýklýlýðýný babasýndan almýþtý. Üç yaþýnda iken çekip gitmiþti bilenmeyen sebeplerden babasý ve hiçbir açýklama býrakmamýþtý arkasýnda,öylece býrakýp gitmiþti annesi ile kendisini. Elinde kalan bir fotoðraf ve birkaç sayfa yazýlmýþ bu hatýra defteri idi sadece.

Kendisini çok yalnýz hissettiði zamanlarda ,ya duvardaki þiiri okur aðlar,rahatlar yada babasýnýn kendisine doðum gününde yazdýklarýný okur ,kendini teselli eder,o garip karanlýk yüzünde çok azda olsa bir tebessüm oluþurdu.


*****

Babasý sebepsizce ortadan kaybolunca annesi ortada kalmýþ,bir süre sonra evlenmiþ Ali’yi de dayýsý Rýza’ya býrakmýþtý.Ali’nin dayýsý kendi semtlerinde tanýnan mahalli bir sanatçý idi. Ali dayýsýnýn yanýnda müzikle büyümüþ,çok iyi bir müzik kulaðýna sahip olmuþtu. On-on iki yaþlarýna geldiðinde birçok enstrümaný çalabiliyordu.

Dayýsý Rýza evli iki çocuk babasýydý.Dayýsý ablasýna kuþaðýný baðlarken verdiði sözden dolayý Ali’ye sahip çýkmýþtý. Yalnýz karýsý Ali’yi kendi çocuklarýndan kýskanmýþ,çocuklarýnýn geleceði için ayak baðý olarak görmüþtü. Ali bu durumu bildiði için akþamlarý eve geç geliyor ,bu saatlerde yalnýz kalmamak için kötü alýþkanlýklarý olan sokaklarda geceleyen arkadaþlarýna takýlýyordu ve bu kötülükler Ali’yi bir girdaba doðru sürüklüyordu farkýnda olmadan. Zamanla sigara baþlamýþtý,bazen de çocuk yaþta içmeye gidiyorlardý. Dayýsý Ali’nin bu halini görüyor,Ali’den yavaþ yavaþ uzaklaþýyordu.

Ali sürekli annesine kendisini yanýna almasý için baský yapýyordu. Annesinin yeni kocasý zengindi. Annesi ona her tülü parasal yardýmý saðlýyordu ve bu annesine göre yeterliydi. Ama Ali’nin istediði para deðil sýcak bir yuva,anne þefkati,dertlerini paylaþacaðý,akþam gelince onu kapýda karþýlayacak,öpüp koklayacak bir anne özlemiydi.


*****


Elif yeni kocasý Tahsin Beye çocuðuna bir ev almasý için devamlý baský yapýyordu. Tahsin Bey Elif’i tam hayattan kopacaðý bir dönemde tanýmýþ onu hayata döndürmüþ,ona maddi manevi destekte bulunmuþ bunun karþýlýðý olarak da Elif’le evlenmek istemiþti.

Elif ise Hakan’ýn kayboluþu ile düþtüðü boþluðu Tahsin Beye sýðýnarak gidermeye çalýþmýþtý. Elif Hakan’ýn sebepsizce kayboluþuna bir anlam veremiyor,o anlarý hatýrladýkça aðlama krizlerine giriyordu.

Taksin Bey önceleri çok iyi gözükmesine raðmen Elif’le evlendikten sonra Ali’yi istememiþ dayýsýna gönderilmesini istemiþ,Ali’nin ter türlü giderini karþýlayacaðýnýn sözünü vererek Elif’i ikna etmiþti.

Elif haným sonradan çocuðunu býrakmakla çok büyük yanlýþ yaptýðýný anlamýþ ama girdiði yoldan dönememiþti bir kere. Bu hatasýnýn yüzünden o günden sonra gecelerini aðlayarak geçirmiþ,çocuðu için tek iyilik yeni kocasýna bir daire aldýrmak olmuþtu.

Ali’yi bu daire de arada bir ziyaret ediyor,elbiselerini yýkýyor,akþam bir miktar para býrakýp yaptýðý yanlýþ yüzünden çocuðunun yüzüne bile bakamadan gidiyordu. Evine gittiðinde Ali’nin özleminden ve hatalarýnýn yüzünden sabahlara kadar aðlýyor,oðluna yaptýðý bu kötülük karþýsýnda kendini kahrediyordu.

Elif bu yüzden zamanla yüksek tansiyon,þeker gibi çeþitli hastalýklara yakalanmýþtý. Hastalýklarýna hiç dikkat etmiyor gitgide kötü oluyordu. Bu hastalýklarda vücudunda yeni hastalýklarýn hortlamasýna sebep olmuþ o güzelim halinden eser kalmamýþtý.


*****

Yalnýzlýk yine baþlýyordu o hiç bitmeyen yalnýzlýk. Okulda tanýdýðý tek ve en iyi dostu da gitmiþti sonunda, ev artýk daha sessiz geliyordu. Bu eve tek Hüseyin’i getirmiþti ama o da diðerleri gibi çýkýp gitmiþti hayatýndan.

Hayat kimseye acýmýyordu,Hüseyin’in babasý geçim telaþý yüzünden geldiði yere geçinemeyip geri dönüyordu. Son kez okul çýkýþýnda görmüþtü Hüseyin’i,sarýlýp aðlamýþlardý yine. Hüseyin Ali’ye ‘’Dostum sakýna doðru yoldan ayrýlma,etrafýndakiler seni bataklýða saplýyor onlardan kurtul’ demiþ ve uzaklaþmýþtý.


*****

Hüseyin bir yetmiþ boylarýnda,esmer,hafif tombul,alný açýk,omuzlarý dik þekilde yürüyen bir çocuktu. Ýç Anadolu’nun bir kasabasýndan Ankara’ya göç etmiþ tertemiz bir Anadolu çocuðuydu. Ali ile tanýþalý iki yýl olmuþ,hep Ali’nin yanýnda bulunmuþ,onu evine davet etmiþ,Ali’nin en iyi arkadaþý ve dostu olmuþtu.Hüseyin Ali’yi çok sever ona sigaradan içkiden ve kötü arkadaþlarýndan uzak durmasýný söyler, bunlarýn bir gün baþýna bela olacaðýný anlatýr dururdu.

Ali günlerin birinde yine Hüseyin’i eve davet etmiþ, beraber bir þeyler yemiþler içmiþlerdi.Hüseyin Ali’ye neden böyle kötü yollara gittiðini eve geç geldiðini sormuþ Ali; ‘’baksana be dostum þu evde tek baþýma ne yapayým, sen hiç dört duvar arasýnda kendi sesini dinledin mi, bitmek bilmeyen geceleri tükettin mi?’’ demiþ arkasýndan göz yaþlarýný tutamamýþ Hüseyin’e sarýlarak aðlamýþlardý.


*****


Bu gece hiç uyumayacaktý Ali.Sabaha kadar Ankara’nýn sokaklarýnda gezecekti.Aslýnda gezecek mecali kalmamýþtý ama acýsýný böyle unutmaya çalýþacaktý bu gece.

Hem yürüyor hem aðlýyor bir yandan da hayatýnýn bu hale gelmesine küfür ediyordu.Ne güzel olurdu þimdi annesi ve babasý yanýnda olsa.Tekrar kýzýyor acýsý nefrete dönüþüyordu.Yeni hayatýnda artýk kimsesizdi.

Annesinin hastalýklarý çoðaldýkça çoðalmýþ, onu eriyip bitirmiþ bu hayat dün de onu ebediyete almýþtý .Anne diyordu buz gibi Ankara soðuðuna karþý yürürken,anne sende býrakýp gittin beni.Ali’nin kalbi yanýyor sanki bütün vücudu anne diyordu. Ali bu gün annesini mezarlýða defnetmiþ,topraðýný elleriyle örtmeye çalýþmýþtý.bugün annesi ölmüþtü Ali’nin.Ne kadar da birbirlerinden uzak olsalar da Ali için annesi,bu dünyada ki hayata baðlayan tek yaþama sevinciydi. Annesinin varlýðýný hissetmek yetiyordu Ali’ye. Annesini seviyordu Ali,bazen kýzsa da yanýnda olmadýðý için hem de çok seviyordu yüreðinin derinliklerinde annesini.

Ali her þeye lanet ediyordu bu gece,bu gece artýk dönüþü olmayan bir yolun ,bir bataklýðýn baþlangýcýydý Ali için.


*****


.............Elleri titriyordu,karanlýkta korktuðu belli olmasa da ilk defa böyle pis bir iþe bulaþmýþtý. Arkadaþý Emre sebep olmuþ parasýzlýk sürüklemiþti Ali’yi bu yere...........


*****


Annesinin ölümünün üzerinden üç ay geçmiþti. Ali’ye artýk kimse ne yardým ediyor ne de para veriyordu,neredeyse bütün gün aç geziyordu. Okula da artýk bu halde gitmiyordu,Hüseyin’in tabiriyle onu bataklýða saplayacak olan arkadaþlarýnýn yanýndaydý þimdi.

Bu arkadaþlarýnýn halleri çok kötü olmasýna raðmen,hep ceplerinde paralarý vardý,her tülü þeyi alýyor yiyip içiyorlardý. Bunlarýn aralarýnda kendini diðer arkadaþlarýndan üstün gören,kendisini bu çocuklarýn baþý sayan Emre diye çocuk vardý. Ali bir gün açlýða daha fazla dayanamamýþ Emre’den para istemiþti. Emre ‘’parayý veririm ama sende bizlere yardýmcý olacaksýn ,yoksa bu çocuklar senin her þeyini söke söke alýrlar’’ demiþti.

Ali önce tereddüt etmiþ,arkadaþlar birbirine böyle mi davranýr diye düþünmüþtü.Ama açlýða dayanamayýp parayý almýþ ne yaptýðýný bilmediði bu arkadaþlarýnýn oyununa piyon olarak ortak olmuþtu.

Emre bir hafta sonra Ali ile buluþmuþ, hava kararýnca Ali’yi de yanýna alarak beþ kiþilik bir grupla ýþýklarý yanmayan müstakil bir eve gitmiþlerdi.Emre Ali’ye kapýda bekleyip gelen olursa haber vermesini istemiþti.

Elleri titriyordu, karanlýktan korktuðu belli olmasa da ilk defa böyle pis bir iþe bulaþmýþtý.Arkadaþý emre sebep olmuþ, parasýzlýk sürüklemiþti Ali’yi bu yere.Yirmi dakika sonra Emre ve diðer çocuklar evden çýkmýþ Ali’yi de yanlarýna alarak evden uzaklaþmýþlardý.


*****


Ýlk iþinden bu yana üç ay geçmiþti.Ýlk gün ki gibi her girdikleri evde elleri titriyor, korkuyordu ama bu saatten sonra baþka çaresi yoktu.Emre ve diðer arkadaþlarýndan kurtulamazdý artýk hem giderse Emre onu polise þikayet edeceðini söylemiþti, bir o kadarda Emre’ye borçlanmýþtý.

Dün akþam ki soygundan sonra Emre çocuklara uzun zaman evlere girmeyeceklerini söylemiþti çocuklara çünkü; ayný mahallede dördüncü evdi girdikleri.Sadece bir ev kalmýþtý girmedikleri ve Emre çok yakýnda buraya da gireceðiz diyordu.Ama þimdilik bu iþin olmayacaðýný mahallelinin þüphelendiðini polislerin yakýnda geceleri devriye atmaya baþlayacaðýný arkadaþlarýna üstüne basa basa söylüyordu.

O akþam diðerleri paralarý paylaþýp giderken Emre yine Ali’ye yaptýðý gözcülük için az miktarda para veriyordu, ayrýca yüklü miktarda parayý borç diye Ali’nin eline tutuþturuyordu.Çünkü Emre Ali’yi ancak bu þekilde kontrol edebilir ve elinde tutabilirdi.


*****


Birkaç gündür polisler mahallede devriye geziyorlardý.Son üç ay içinde ayný mahallede yapýlmýþ dördüncü soygundu bu.Mahalleli hayatlarýndan býkmýþ, polis iþini yapamazsa hýrsýzlarý biz bekleyip yakalayacaðýz ve gereken cezayý biz vereceðiz diyorlardý.

Her gece olduðu gibi iki polis memuru devriye atýyorlardý ki merkezden gelen anonsla irkildiler.Anons iki alt sokakta bir soygun olduðunu ihbar eden teyzeden bahsediyordu.Teyzenin tarif ettiði eþkale göre on beþ yirmi yaþlarýnda bir çocuðun karþý apartmandaki komþularýnýn evine girdiðini söylüyordu ve teyze komþularýnýn iki gün önce tatile çýktýklarýný, evde kimsenin bulunmadýðýný belirtmiþti.


*****


Yine tek baþýnaydý ve yine þiir okuyup aðlamýþtý.Ne kadarda çok deðiþmiþti hayatý.Seneler önce yüzünü bile hatýrlayamadýðý babasýnýn terk etmesiyle çizilmiþti bu kötü kaderi.Aðlýyor ve özleminden babasýna bir kez daha kýzýyordu Ali.Þimdi annesi de yoktu yanýnda yaklaþýk altý ay önce o da býrakýp gitmiþti Ali’yi.Sonra Hüseyin geldi aklýna, çok sevdiði Ali’ye tek deðer veren arkadaþýydý o.Þimdi ki Emre ve arkadaþlarýnýn yaptýklarý hiç hoþuna gitmiyordu.Oysa ki Hüseyin ne iyi birisiydi ve Ali’nin hep iyiliðini istiyordu.

Hüseyin’in sözü geldi hatýrýna; o arkadaþlarýn seni bataklýða saplýyor demiþti giderken.Dediði gibi de olmuþtu, dibine kadar bataklýða saplanmýþtý þu son zamanlarda.Aslýnda Ali istemiyordu böyle olmasýný, Emre’ye borcunu bir ödeyebilseydi çok farklý olurdu belki hayatý.Dayýsýndan kalan müzik yeteneði sayesinde iþ bulabilirdi belki.

Ali bunlarý gece yarýsýna kadar düþündü ve bir karar verdi sonunda düðün salonlarýnda az para ile de olsa namuslu, onurlu bir þekilde çalýþacaktý.Ama; tek sorun emre ve ona olan borçlarýydý.

Aklýný kemiren bir þey vardý Ali’nin düþüncelerinde.Emre’nin dediði þu son evde iyi para varsa, Emre’ye olan borcunu ödeyebilirdi hatta baþýndan defetmek için daha fazlasýný bile verirdi, yeter ki Emre’den kurtulabilsin.

Sabah kalktýðýnda kararýný vermiþti, bu gece yarýsý o eve tek baþýna girecek bu pis iþi son kez hayatýna yeni bir sayfa açmak için yapacaktý.


*****


Sokaðýn baþýndan döndüðünde ev beþ yüz metre ileride duruyordu.Biraz bekledi gitmekle gitmemek arasýnda tereddütte kalmýþtý.Elleri titriyordu, sýrtýnda soðuk terlerin aktýðýný hissetti.Derin bir nefes aldý ve hýzlý adýmlarla eve doðru ilerledi.Arka taraftaki balkona çýkmadan etrafý tekrar kontrol etti, bir ara sanki karþý apartmanýn dairesinde birini görür gibi oldu.Ama bunun sebebini korkusuna verip hýzlýca eve girdi.Etrafta hiçbir þey yoktu ya da Ali ilk defa eve girdiði için bir þey bulamýyordu.Þimdiye kadar Emre Aliyi eve sokmamýþ hep gözetleyici olarak kullanmýþtý.

Biraz daha aradý gecenin karanlýðýnda, eve gireli on dakika olmuþtu ama hiç bir þey bulamamýþtý.Bir an polis araçlarýnýn sesini duydu baþý döndü, heyecandan eli ayaðýna dolandý.Önce cama koþtu, polis aracýnýn ýþýðý ve siren sesi sokaðýn baþýndan beliriyordu.hemen balkona doðru yöneldi o sýrada karþý apartmanýnýn dairesindeki perdeyi hafif aralamýþ kendisine bakan teyzeyi gördü ve beyninden vurulmuþa döndü.Nasýl da dikkatinden kaçýrmýþtý yaþlý teyzeyi bir türlü anlam veremiyordu.Polis aracýnýn sesi de git gide yakýnlardan gelmeye baþlamýþtý.Eli ayaðý birbirine dolaþarak balkondan indi, kalbi de çýkacakmýþ gibi atýyordu.

Apartmanýn önüne çýktýðýnda polis memurlarý dur diye baðýrdýlar, bir an durdu ellerini kaldýrdý.Caddeye baktý, aydýnlýktý kaldýrýmlar ise karanlýk duruyordu.Polislerin; ‘’Kýpýrdama, sakýn kaçmaya kalkýþma.’’ sesleri kulaklarýnda yankýlanýyordu.


******

Teslim olamazdý Ali.Hayaller kurmuþtu bir gece önce, hayallerine kavuþmalýydý.Sokaða baktý elli metre saðda ara bir yol vardý, oraya ulaþýrsa izini kaybettirebilirdi.Kaldýrým çok karanlýk duruyordu, oradan kaçýp kaybolabilirdi hayallerine doðru.


*****


Ali kaldýrýma doðru koþarken arkasýndan iki el silah sesi duydu ve aniden yola yýðýldý.Vücudunda önce acý hissetti sonra ýlýk ýlýk bir þeyler... Kafasýný kaldýramýyordu, gözleri buðulandý ve o anda elleriyle kaný hissetti.Tam o sýrada yolun baþýnda annesi ile babasýný gördü.


Oysa ki hiç istememiþti böyle olmasýný. Acýsýný hissetmiyordu artýk farklý görüyordu gözleri dünyayý.Annesi ve hiç hatýrlayamadýðý babasý gözlerinin önündeydi. Saman sarýsý saçlarý,mavi gözleriyle babasý ve güzeller güzeli annesi Ali’ye el sallýyorlardý.Babasý ‘’oðlum koþ,koþ oðlum’’ diye çaðýrýyordu,annesi de babasýnýn arkasýnda kollarýný açmýþ’’ hadi Ali, hadi oðlum’’diye baðýrýyordu.

Ali düþtüðü yerden kalkýp koþmaya baþladý,yaþayamadýðý anne-baba sevdasýna doðru..........


Biraz sonra polis memuru Ali’nin gözlerini kapatýrken bu küçük garip çocuðun bu hale gelmesine sebep olan kiþilere lanet okuyor Ali’nin o çocuksu yüzüne polis memurunun gözlerinden iki damla yaþ dökülüyordu.

Bu bir ‘’GARÝP ÇOCUÐUN’’ hikayesiydi.Genç yaþýnda bataklýða saplanmýþ bir þekilde acýmasýzca son buluyordu..Türkiye’de buna benzer nice Ali’ler nice garip çocuklarýn hikayeleri vardý.



Saygýlarýmla MUHARREM KÜYÜK