SON ELVEDA

Sararmış bir yaprak gibi dökülüp
Hazanıma usulca süzülüp,
Yitik yıllarıma elveda dediğim
Dostluğuna ömrümü verdiğim sen


Can buldum, eskimiş ruhumda yeniden
Seninle anlam buldu sevmelerim
Sen lazımsın bana bu can gitmeden,
Dost göğsüne dayanıyorum hiç bilmeden


Ne zaman yansam, yüreğim de can sın
Ne zaman ıslansa gözlerim sen varsın,
Gönlümdeki tek sevdasın,
Yüreğimin anahtarı gönlümün sahibisin.


Vuslata ermeden bu canda zaman,
Uzandı ellerin şimdi yanımda olan,
Boynuma dolanmasa da kolların
Sen hazımda yaşadığım sevdam.
Sen hazanımda yaşadığım son elvedam.

SERAP ATAY
27-10-2010

( Son Elveda başlıklı yazı SerapATAY tarafından 30.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu