Online Üye
Online Ziyaretçi
YIKMA
Bir hazan mevsimi yapraklar dalına küskün
Ayaz yemiş gönlüm gibi benizleri solmuş
Yere düşüyor sararmış cansız bedenleri
Caddeler, sokaklar sarı, sarı renkler dolmuş
Ürperdim birden yerinden oynadı yüreğim
Çanağımdan fırladı dolu, dolu gözlerim
Koştum ardıma bakmadan deli taylar gibi
Ağlamaya hazır boğazım kördüğüm olmuş
Gerçeğe çağırır tellal tutmuş fırtınayı
Söylen kim becerebilmiş ecelden kaçmayı
Cana böyle emredilmiş bedenden uçmayı
Taze gülümü Mevla gülistanımdan yolmuş
Sırlıses nedir hırsın, sanma hayat ebedi
İki cihanda yıkılmayan bir gönül mabedi
Yıkma! Gönülleri onlar Mevla’nın evleri
Nice âşık var ki BEN’İ gönüllerde bulmuş
SIRLISES(BİLALTEKİN)