Güneşi Söndürür
Sevi örklü ormanlarım kanıyor.
Hasretini gözyaşlarım dindirir.
Değil anda tek yüreğim yanıyor.
Düşer geceye güneşi söndürür
Sessiz(di) ölüşleri kibrinden sanma.
Cilvelidir pınarlara inanma.
Yansın alemi beşer, sakın yanma.
İste yıldızı huzura indirir.
Çeşit çeşit hünerleri var,okur...
İlmi irfan ile griftar dokur.
Deseler kazan kaynar fokur fokur.
Sıratta seni sırtıma bindirir.
Adına ne dersen de zalim belki.
Yaşamam gerek,mübarek ilim belki.
Mana içre, Yunus''tan dilim belki.
Arar seni dergahına döndürür...
Yetmedi mi can, yanıp yakıldığım.
Irmaklar derya imiş döküldüğüm.
Tam vakti, tohum olup ekildiğim.
Yağmuru dergahta nazar dindirir.
(
Güneşi Söndürür başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
2.11.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
