Nasıl ki kış olunca kar yağıyorsa Ve her yer beyaza bürünüyorsa,Belli bir süreye kadar kalıcı oluyorsa,Sen de ilk önce bir kar tanesi gibi yağdın yüreğime.Daha sonra bir yığın kar oldun kalbimde.Fakat öyle bir yağdın ki kalbime Yüreğim hep sen doldu...Tüm her şeyim bir anda kayboldu.Kalbim etkin altında kaldı.Kalbime yağan kar öyle bir kapladı ki kalbimi;Sen benim oluncaya kadar da kar kalkmayacak yüreğimden,Gün yüzü görmeyecek kalbim...Yüreğime yağan kar hiç kalkmayacak ve Yüreğime hiç yaz gelmeyecek...
Nasıl ki bulutlu havalarda Bazen sis oluşuyorsa,Oluşan yerler sislerle kaplanıyorsa Ve oluşan yerlerde nasıl ki hiçbir şey görünmüyorsa, Sen de bir sis gibi kapladın kalbimi,Bir sis gibi kapattın gözlerimi,Bir sis gibi sardın yüreğimi, Senin etkin altındaydım...Hiç kimseyi göremiyordum.Yalnızca sen vardın dört bir yanımda.Ben de öylesine aldanmıştım ki sana;Gerçek yüzünü göremiyordum,Senin nasıl biri olduğunu bilemiyordum.Ta ki gönlümdeki sis kalkana kadar,Ta ki sana olan aşkım bitene kadar...
( Kar Ve Sis başlıklı yazı Oğuzhan ATEŞ tarafından 8.11.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu