Hani o son mektubunda
"Piþmaným!" diyordun ya!
"Keþke!" der gibiydin,
"Keþke böyle olmasaydý!"
Ama keþkeler fayda vermez ki artýk
Üzülsem de senin adýna
Bir þey gelmez ki elimden
Yaradan'a dua etmekten baþka!

Hem, kader be güzelim,
Bunlar hep kader!
Böyle yaþanýlacakmýþ,
Yaþadýk biz de
Acýsýyla, tatlýsýyla
Dünya bir sahne,
Hayat bir tiyatro,
Bizlerse birer figüran...
Baþrole soyunmuþuz o zaman
Haddimizi bilmeden
Hayatý tam öðrenmeden...

Zannetmiþtik ki koskoca dünya
Sýrf bizim için dönüyor!?
Hem gençtik o zaman
Kanýmýz deliydi daha
Hem de aþk vardý serde
Akýllarýmýzsa bir karýþ havada!
Buymuþ demek ki nedeni
Suçlu aramayalým bu yüzden
Ne olduysa, hep ikimizden...

Ne kýrgýným ben sana,
Ne de kýzgýn...
Bunu bil, yeter güzelim!
Dedim ya, kader...
Yaþandý ve bitti her þey
Ayrýca birçok da sebebim var
Kýrgýn olmamam için sana

Mesela...
Mesela ilk sende tattým ben aþký
Ýlk göz aðrým sendin benim
Ýlk kez sana söyledim ve
Yine ilk kez senden duydum
"Seni seviyorum!" diye...
Ýlk kez seni özledim delicesine
Sendin rüyalarýmý süsleyen, gecelerce
Hem, biliyor muydun
Ýlk þiirimi sana yazdýðýmý?
Seninle baþlamýþtý þairliðim bile...
Bunlar az þey mi sence?

Ýþte bu yüzden,
Nasýl kýrgýn olabilirim ki sana?
Bana yaþattýðýn ilkler hatýrýna
Yaþattýðýn bu güzellikler adýna
Bugünüme býraktýðýn
Bu çok özel hatýralar için
Minnettarým ayrýca...
Teþekkür bile borçluyum sana
Geç de olsa...
Teþekkürler ilk aþkým!