Sevgili Çiçeklerim,

Yazmış olduğunuz duygu yüklü mektuplarınıza nasıl cevap yazacağımı bilemiyorum. Kalemimin aciz kalacağını düşünüyorum. Yüreğimdeki duygularımı kâğıda nasıl aktaracağım. Gerçekten bu benim için çok zor olacak. Sizler benim gönül bahçemin eşsiz gülleri, tomurcuk çiçekleri ve mis kokulu reyhanlarısınız. Yüreğimdeki çiçek aşkını, sevdamı sizlerle paylaşmayı çok istiyorum. Bilmem duygularımı ifade edebilir miyim? Çiçeklerimi unutmam mümkün değil. Unutmadım unutmayacağım...

Nur gibi görünen güler yüzleri
Çiçeklerim sizi hiç unutmadım
Bilgiyi özleyen sıcak gözleri
İnanın sizleri hiç unutmadım…

Yazar Sayın Mehmet AKAR “Benefşe” adlı kitabında çocuklarla ilgili duygularını çok güzel bir şekilde ifade etmiş. Bu satırları okurken gözyaşlarıma hâkim olamadım. Duygusal bir insan olmam aynı zamanda çocukları çok sevmemden olacak bu ve benzer ifadeler beni çok etkiliyor. Ben de bu değerli yazarımız gibi gönlümden geçen duygularla sizleri anlatmaya çalışacağım. Bakalım becerebilecek miyim? Önce yazarımızın gönlünü katarak yazdığı ifadelere bir göz atalım. Bakalım çiçeklerine nasıl sesleniyor.

“Çocuklar çiçektir, okullarımızın, evlerimizin vazgeçilmez süsleridir. Her çocuk toprağın bağrında açan bir çiçektir. Kimse çiçeklerin daha az renkli olduğunu söyleyemez. Güllerini budayıp, dikenlerini besleyemezsiniz. Çiçeğin adı farklı bahçesi farklı olabilir. Onları yabancı göremezsiniz. Dilimi anlamıyor diye ona dilsiz diyemezsiniz. Onun ışıl ışıl yanan renkli gözlerine karalar süremez, bakışını boğamaz, dalını kıramaz, bahçenizden kovamazsınız. İlla kendiniz gibi olmasını bekleyemezsiniz. Tek düzeliğe bu kadar sevdalanamaz, hayatı rengârenk yaşadığınızı unutamazsınız. Kim bilir yürekleri, akılları açılınca etrafa en güzel kokuları, rengârenk meyveleri, muştulu hediyeleri yayacaktır. Siz bunları bilemezsiniz.”

Bahçemizdeki her çiçek kendi güzelliği ile gözlerimize, ruhlarımıza huzur ve mutluluk sunar. Yeteneklerini görünce onlarla iftihar eder seviniriz. Maharetli ellerinden en güzel buluşlar dökülecektir. Çiçekler; varlık ırmağının hayata gülen gözleri, gönlümüzü aydınlatan, ışık saçan yüzleri ve içimizdeki baharın özlemidir. Toprağın kirlerden arınmasıdır. Her renge hayat hakkı tanınması, her çiçeğin kendince açması, rengini ve kokusunu çevreye saçmasıdır. Hoş olmayan özelliklerin tatlılıkla düzeltilmesidir. Kalplerin derinliğindeki gizli hazinelerin gün yüzüne çıkmasıdır. Öğrencilerimi bin bir çeşit renk ve kokudaki çiçeklere benzetirim. Gül Çiçeklerime sevgilerimle…

Tıkanan damarlar ayırdı bizi
Beni ağlatmayın can çiçeklerim
Unuttu sanmayın seviyor sizi
Beni unutmayın gül çiçeklerim.

Şu anda yüreğim sizi anıyor
Sizi düşündükçe içim yanıyor
Derinleşti artık yaram kanıyor
Beni sızlatmayın gül çiçeklerim.


( Bahçıvandan Çiçeklere Sesleniş -1 başlıklı yazı Ali ÖZKANLI tarafından 18.05.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu