Ben; Böyle Seviyorum!
Kocaman bir yalanmış her şey.
İnsan bilemiyor sonunu ve göremiyor geleceğini.
Ben seni sevmiyorum.
Göremediğim geleceğin karanlığını seviyorum.
Uyanmak istiyorum karanlık sabahlara.
Ve, aydınlık geceler istiyorum sabahı hiç olmayan.
Ben yangınıma su serpmeni sevmiyorum.
Ateşlere atmak istiyorum bedenimi,
Ve, yandıkça yanmak istiyorum.
Sevdayı, acıyla yaşamayı seviyorum.
Yarama tuz basmayı seviyorum, en acımasız ellerimle.
Ve, en acımasız yarınları seviyorum.
Beklentileri sevmiyorum.
Belli olmamalı benim geleceğim.
Ve, kimse duymamalı ayak seslerimi.
Ben sessizliği seviyorum.
Sessizliğin içinde saklı kalmış ne kadar çığlık varsa onları seviyorum.
Ben varlığını sevmiyorum.
Uzakta olmalısın benden,
Hasretini çeke çeke avaren olmalıyım ben.
Ben sevdayı, hasretiyle birlikte seviyorum.
El ele tutmuş yalancı sevdaları istemiyorum hayatımda.
Gerçek ve sonsuz olmalı aşklar.
İki öpücük niyeti olmamalı aşığım diyende.
Ve, belden yukarıda yaşanmalı sevdalar.
Ben uzaktan tutmak istiyorum ellerini.
Belki çok gariptir ama, böyle yapıyorum aşkın tarifini.
Dile gem vurmayı seviyorum.
Seviyorsam gözlerim konuşmalı haykıra haykıra.
Ve, gözlerimi kapattığımda, yüreğinde duymalısın “seni seviyorum” deyişimi.
Yüzüne, kulağına fısıldamak istemiyorum sözlerimi.
Ben, yüreğimden yüreğine kurduğum köprüleri seviyorum.
Ben, bana gelişlerini sevmiyorum.
Uzakta kalışını, uzakta olup ruhunu baş ucumda hissetmeyi seviyorum.
Ektiğim umutlarımı koparmak istiyorum köklerinden.
Ben, kurak topraklarda yeşertmek istiyorum ümidimi.
Ve, tam ortasından kesmek istiyorum, ölümle yaşam arasındaki çizgiyi.
Nedendir bilmem, işte böyle seviyorum ben.
Acı olmalı aşkın içinde,
Ve, hasret çekilmeli en hüzünlü şekilde.
Böyle seviyorum ben.
Koşa koşa gelmeleri sevmiyorum.
Yavaşça;
Hiçbir şey söylemeden ve arkaya bakılmadan gidişleri seviyorum.
Kavuşulacağı bilinen ve geri dönüşleri belli olan ayrılıkları seviyorum.
Ben seni sevmiyorum.
Bunu derken, yüreğimin seviyorum diye nara atmasını seviyorum.
Ve, nara düşmüş yüreğimin yanmasını seviyorum.
Yandıkça dumanında seni görmeyi,
Yandıkça dumanında seni duymayı seviyorum.
Böyle yaşanmalı bence sevdalar.
Böyle olmalı geleceğe tutulan ışıklar.
Tabular yıkılmalı inançlar uğruna.
Gururu yakıp ezmeli sevdalar yoluna.
Yaşanacak ne varsa aşka dair,
Sere serpe edilmeli sevdiğin uğruna.
Ben seni sevmiyorum.
Yokluğundaki sitemlerimi seviyorum.
İsyan edecek miyim, etmeyecek miyim diye muamma yaşamayı,
Sabrı taşıra taşıra beklemeyi seviyorum.
Ben, haykırışları değil; Suskun çığlıkları seviyorum.
Ben, gel-gitleri seviyorum,
Ben, acılı aşkları seviyorum.
Umutları koparıp yüreğimden,
Gözlerim kapalı, ellerim bağlı,
Gem vurduğum sabrı seviyorum.
Ben seni sevmiyorum.
Ben;
Heder olan bir hayatta yaşanacak,
En büyük beklentiyle,
Ve, en zalim alın yazısının içinde,
Senin acını taşımayı,
Sevdiğini bile bile uzakta kalmanı,
Ağlamamak için, yüzüne taktığın sahte gülüşlerini seviyorum.
Ben seni sevmiyorum.
Benliğimi ve kendini benden alıp, acımasızca ve öylece gidişlerini seviyorum....!
ZEKİ YÜCEEL / DUYDUĞUM SESSİZLİK - MART2006
(
Ben; Böyle Seviyorum! başlıklı yazı
zeki-yuceel tarafından
20.05.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
