Duru ırmak gibi coşuyor gönül
Bendini kurmaya gücüm yetmiyor
Doru kısrak gibi koşuyor gönül
Gemini vurmaya gücüm yetmiyor
Yarimin yüzünde goncalar açtı
Misk-i amber gibi kokular saçtı
Güller menekşeler utanıp kaçtı
Koklayıp dermeye gücüm yetmiyor
Duygular çağlıyor gençlik var serde
Kalbim param parça yatıyor yerde
Cümle alem tanık düştüğüm derde
Yarimi sarmaya gücüm yetmiyor
Alevsiz yanıyor yüreğim korda
Bu nasıl bir çile bedenim harda
Aklımı yitirdim benliğim zorda
Mevlaya sormaya gücüm yetmiyor
Kavak yeli esen sevdalı başı
Irmaklar taşırır gözümün yaşı
Geceler boyunca gördüğüm düşü
Hayıra yormaya gücüm yetmiyor
Karlıdağ'ım coştun çağladın peki
Yalvarıp ALLAH'A dua et de ki
Vuslatsız yaşamın anlamı ne ki
Visale ermeye gücüm yetmiyor...
Fatma Karlıdağ
Yazarın
Sonraki Yazısı