Online Üye
Online Ziyaretçi
Öyle manalı hülyalı boşuna bakma
Çoktan kapadım ben o defterleri
Durup dururken şu canım yakma
Üfürüpte alevleme sönmüş külleri
Kahır dolu zalim gurbet diyarında
Biçare düştüm yokluğun efkarında
Hasret içip özlem yedim soframda
Hüzün yüklü sensiz geçen akşamlarda
Terk_i diyar ederken vatanı yurdumu
Alışır avuntusuyla oyaladım kendimi
Hep içimde yaşadım meramımı derdimi
Ne haldeyim diye hiç hatrına geldimi
Gözden ırak gönülden de ırak oluyor
Zaman içinde göz pınarların kuruyor
Vakit tamam kapım son kez çalıyor
Geride can acıtan hatıralar kalıyor