Ben Ne Çok Küçükmüşüm...
Ben bir zamanlar ne çok küçükmüşüm,
Küçükmüş;
Gözlerim,ellerim,ayaklarım...
Büyümüşüm,büyümüş bedenim.
Evvelce kalbim de küçükmüş;
...
Ki yokmuş o zaman böylesi acılarım,
Yokmuş dizlerimden başka yaralarım
Ve pamukşekerinden başka;ağladığım,
Ne çok büyüdüğümü gözlerimden anladım...
Ben bir zamanlar ne çok çocuk,
Ben bir zamanlar ne kadar çok/muşum,
Gülüşlerim,yanaklarımı yorarmış,
O kadar güzelmiş ki o zamanlar dünya,
Herkesi ellerim kadar masum sanmışım
Ellerimin kirlendiğini büyüdükçe anladım...
...
O zamanlar ne çok değerliydi,oyuncaklarım
Hatırlarım,cebimde saklar,onlarla yatardım,
Çocuktum,kırmanın ne olduğunu anlamaz,
Kırılırlardı,ağlardım;deniz kabuklarım.
Kalbim her kırıldığında şimdi;deniz kabuklarımı hatırlarım
Şimdi avuntum olsun diye,
Yara/kabuklarımla oynarım..
Ben küçükken dünyayı ne de güzel sanmışım..
Büyüdükçe anladım,
Yanılmışım ....
(
Ben Ne Çok Küçükmüşüm... başlıklı yazı
MerveAYYILDIZ tarafından
11.12.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
