Şu hayatta, neler gördük yaşadık
Acı tatlı günlerimiz oldu hüzünlendik
Yaşadıklarımızın ardından bakakaldık
Buruk bir acıydı, gönlümüze gömdük
Bir ömür geldi geçti, durduramadık
Söylenecek sözler vardı söyleyemedik
Hayallerimiz vardı, hayal kuramadık
Yapacaklarımız vardı, yapamadık
Umut edemedik, umuda sarılamadık
Ukdeler kaldı, şu gönüle anlatamadık
Biz olamadık, başkası için yaşadık
Bilmedik değerini, zamanı boşa harcadık
Tüm dünyaya, sevmeyi dostluğu anlattık
Biz olmayı öğrenemedik, sevmeyi bilemedik
Hep ben dediler, sözümüzü geçiremedik
İnsan gibi yaşamak istedik, yaşayamadık
Elli yılın sonunda sert bir kayaya çarptık
Gençlik gitti elden, hastalıkla uğraştık
Ölüme ramak kala, kendimizi sorguladık
Kalemi elimize aldık, ömrün romanını yazdık.
SERAP ATAY
18-12-2010