KÖZLER BIRAKIR
Her günüm dünümü aratır gider
Saçlara kar yağar aklar bırakır
Bir hazan ömrümde dört mevsim biter
Yıllar sol yanımda köz ler bırakır
Derdin deryasına gam yazmış kalem
Yaşamın tadıymış bin türlü elem
Ya idama ferman ya aşk a kelam
Gönüller gönüle bir söz bırakır…
İnsan oğludur bu düşer ve kalkar
Bilirsin dereler derya ya akar
Bazısı dünyaya kör şaşı bakar
Her gemi ummana bir iz bırakır...
Gel ey gönül şaşma piri peymansız
Yanarmı ateşler harsız dumansız
Felek kılıcıyla gelse zamansız
Dermansız yaraya bir göz bırakır…
Sızılar dem vurur inceden ince
Çiğ düşer toprağa işler narince
Gülüzar da güller güneş görünce
Diken bağbanına haz lar bırakır…
İşte gönül döker hem hal hem i gam
Sunsan kadehlerden zehir ile dem
Ahmet yar elinden dermanı bulsam
Hasret özlem ile tuz lar bırakır
AHMET BOGÜN
GEBZE