Efelenmekten naz yapmayı unutmuşum.
Aslında o kadar çok ihtiyacım varki
Sevdiklerimi yanımda isterim diye çıngar çıkarmaya.
Yoksa
Kıyarmıyım hiç ben sevdiklerime....
Azıcık ses kesilse
Korku dağları deliyor
Azıcık nefes alamasam
Yol görünür gibi oluyor
Derdim yok,attım hepsini ummana
Kalabalıklar anlatıyor yalnızlığımı.
Savruluyor,savruluyorum
Rüzgarlar öyle kuvvetli ki
Bazen direncim bitiyor
Tükeniyorum
Ve özeniyorum
Çocuğu olanlara
Ölseler arkalarından
Ağlayanları olacak
Ya ben !
Ya ben diye iç geçirdikçe
Yalnızlığım vuruyor yüzüme
Her seferinde...
Kaçacak delik de kalmadı
Her köşe aşikar
Sadece mezar
Gizlenecek kuytular
Ben tek tabanca
Bir atımlık kurşunum var
Adres, adres belli de
Bu garip Allah'tan korkar.

( Tükeniyorum başlıklı yazı Şenay DEMİRCİ tarafından 31.12.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu