Dilin kemiði yok, çok konuþur,

Söyledikçe kendisi de yorulur,

Söylenenlerde icraat ne sorulur,

Söylenen sözle dünya kurulur..

Dil söyleyince iþitmiyorsa kulaklar,

Ýcraat yoksa neye yarar vaatler,

Çok konuþunca diller her an savsaklar,

Anlaþýlma da çýkýyor ses veriyor kargalar..

Uzun konuþmak yerine özlü söz var,

Yerinde konuþursan sana olur duvar,

Ýnsanlýk kendiliðince tutturur kulvar,

Tükenmez sözler, söylenince çoðu zarar..

Tut dilini mutedil olarak yaþarsýn,

Sözlerin esrarý açýlmasýn sende kalsýn,

Özlü konuþ ki anlaþýlan sen olasýn,

 Çok söz söyleyip de yalancý olmayasýn..

Çok boþ laf deðil icraat gerekir,

Tatlý dil insaný yaþamda yüceltir,

Kelamýn güzelse hep dinletir.

 Sözü özüyle yerinde söylemektir.

Kýrýcý sözlerle niye baðýrmalar,

Kalpler kýrýldý mý hiç yapýlmýyorlar,

 Ýnsanlar fanice hayat yaþýyorlar,

Boþ olan laflarla kendilerin yoruyorlar..

Laf deðil, aynasý iþ olmalý kiþinin,

Huzur ve umut vermeli söyleyiþin,

Doðru olacaðý söyle ki gerçekleþsin,

Dil her þeyi söyler olacaðý söylesin,

Diller söylesin hiç susmasýn,

Laf kalabalýk lýðý yapmayasýn,

Söylenenlerin ardýnda kalýnsýn

Dostluk içinde yaþam yaþansýn..