Cengiz biliyordu ki annesini ikna etmek ,hele ki bu haldeyken mümkün deðildi.Ýyisi mi susmalý ve onu kýsa sürede döneceðine inandýrmak ve eve göndermekti.Zor da olsa annesini geri eve gönderirken ara kahvelerde bir çay içmiþ gözleriyle gelip geçenleri izliyordu.

Bu saatte gelip geçenler hayli kalabalýktý.Çünkü öðle arasýydý ve iþten çýkan memurlar evlerine ya da kahveye takýlýyordu.Tanýdýklar selam verirken geçmiþ olsun dileklerini de araya sokuþturuyordu...Cengizin aklý Aydan`da idi çünkü vurulduðu günden bu yana uðramamýþtý.Demekki annem kýzcaðýzýn kalbini fena sarsmýþ...Yoksa ne eder eder uðrardý dedi içinden.Acaba eniþtesinin evine uðrasam mý ,yanlýþ anlaþýlýr mý diye düþündü önce sonra aklýna Cengiz geldi...Acaba o nerelerdeydi.Gizemli adam ,gizemiyle ,sýrlarýyla kayboldu gitti,dedi...Oturduðu masada bulunan Mehmet hoca,Cengizin uzaklara dalmýþ halini ve kendi kendine konuþtuðunu görünce;
-Hayýrdýr dostum bir hal var sende,çok dalgýnsýn...Sanki buralarda deðilsin.Anlaþýlan bu býçak seni çok etkilemiþ.
-Yok be Memet hocam yok...biçakla ilgisi yok,kafamda bir yýðýn soru var cevabýný bulamadýðým.
-Hayýrdýr,aþk meþk davalarý mý...Aman ha gelinlik duymasýn...derken gülüyordu.

Mehmet hoca çocukluk arkadaþýydý ve de Cengizin kafasý karýþtýðý zamanlarda hep yanýnda olurdu.Ýyi bir felsefeci ve insan iliþkileri saðlýklý dost canlýsý bir eðitimciydi.Tesadüf de olsa yine Cengiz`in bu kafasýnýn karýþýk olduðu dönemde yanýndaydý.Cengiz`in iliþkisindeki gelgitlerin de yakýn tanýðýydý.Aydan`ýn eniþtesiyle de uzaktan akrabalýðý vardý da sevmezdi onu Cengiz`i sevdiði kadar.Cengiz düþündü acaba Aydan`la olan dostluðunu açsa mýydý,nasýl karþýlardý...Yine dalmýþtý Cengiz de Mehmet hocanýn dikkatini çekmiþti,
-Yok dostum yok ,senin bir sýkýntýn var...Çaylarýmýzý içtikten sonra biraz yürüyelim de anlat bakalým þu seni düþündüren bana açmadýðýn konuyu.Sezinlemiþti Mehmet hoca Cengiz`in ruh halinden bir þeyler olduðunu da Cengiz anlatmýyordu...

Çaylarýný içmiþler hesabý Mehmet hoca ödemiþ ve þehrin kalabalýk sokaklarýndan parka doðru yürümüþlerdi.Bir süre Cengiz`in konuþmasýný beklemiþti de Mehmet hoca,konuþmayýnca Cengiz...
-Eeee,seni bekliyorum .Seni sýkan ,düþündüren ne,anlatacak mýsýn...Cengiz bir sigara istedi ,sonra.
-Ya hocam istersen anlatmayým,seni yaralayabilir anlatacaklarým.
-Korkma can kardeþim korkma,ben babamýn cenazesinde aðlayamayan yüreði nasýrlaþmýþ bir adamým...bundan sonra hiç bir þey beni yaralayamaz.Hele senden gelecek her sýkýntý baþýmüstüne...
-Günah benden gitti o zaman...sen istedin.
-Evet ben istiyorum,hadi bakalým nazlan ma anlat...
-Bizim Muzafferi tanýyorsun,hani sýnýf arkadaþýmýz...
-Evet iyi tanýrým o zýpýrý.Adam uzaktan da olsa akrabam olur da sahip çýkmaya utanýyorum.Öðrenciyken de bilirsin uyuþamazdýk...
-Evet biliyorum,da konu o deðil...Onun baldýzýyla tanýþtým bir süre önce.Bir tesadüftü,bir gizemin peþinden giderken bir baþka gizeme takýldým...
-Serap`ýn kardeþi mi...
-Evet,çok haným hanýmcýk bir kýzcaðýz.Samimi ,sýcak dost canlýsý.Ýþte býçaklandýðým gün onunlaydým.Gerçi býçaklanmamýn onunla ilgisi yoktu...
-Eeee,ne var bunda,olabilir iki medeni insan dost da arkadaþ da ,dahasý ...
-Yok sevgili falan deðiliz belki iyi bir dost...
-Dostum,bilmiyorum ne düþünüyorsun ama yeni bir fýrtýna yaþadýn...acaba ikinci bir fýrtýnayý kaldýrabilecek misin...Tehlikeli sularda kulaç atýyorsun.Hazal var diðer yakada aman dikkat...

Aydan`la tanýþmamýz bir tesadüf eseri olmuþtu da buluþmamýz da bir tesadüftü.Birini arýyordum.Bir sarhoþ,belki de ayyaþ...Ama adamda bir sýr gizliydi sanki.Bilirsin ben de oldukça meraklý biriyimdir.Bu merakým neler getirmedi ki baþýma.
-Evet biliyorum,hele öðretmenin çantasýný dökmen aldýðýmýz notlarý öðrenmek için.Nerdeyse okuldan atýlýyordun,yediðin dayak ve fýrça da çabasý.
-Evet o olayo hiç unutmuyorum,zaten Muzaffere gýcýðým biraz da ondan.Sen yeme içme yaptýðýmýzý hocaya yetiþtir.Edebiyatçýydý deðil mi Zekiye hoca.
-Doðru biliyorsun,son zamanlarýnda birlikte de çalýþtýk ayný okulda...
-Þimdi nerde ,ne yapar Zekiye hoca...
-Emekli oldu üç yýl önce,evine çekildi sanýrým.
-Vay be ne günlerdi,deðil mi Memet...
Bu kýsa nostalji her ikisini de duygulandýrmýþ da konuþtuklarý asýl mevzuyu ubutmuþlardý.Parkýn içinde biraz dolandýktan sonra,Cengiz parkýn sonundaki aðaca yönelmiþti,Mehmet hoca merakla onu takip etti.Cengiz aðacýn etrafýnda döndü bir süre ve yitiðini bulmuþ bir çocuk gibi sevinçle,
-Buldum Memet buldum derken,sanki bir sevgiliyi okþuyormuþ gibi aðacýn gövdesini okþuyordu.Mehmet iyice yaklaþýnca anladý ki bu yýllar önce Cengiz`in sevgilisiyle birlikte aðacýn gövdesine kazýdýklarý kalp içindeki isimlerinin baþ harfleriydi.Yýllara meydan okumuþ gibi hala yakýndan seçilebiliyordu ``C-S``harfleri.

Bir süre Cengiz harflerin üzerini sildi mendiliyle.O arada parkýn görevlisi gelmiþti yanlarýna.Bilmeden ,sormadan.
-Ayýp ayýp,koca adamlarsýnýz,utanmadan aðaca yazý mý yazýyorsunuz.Cengiz güldü,Mehmet de...Mehmet hazýr cevaplýðýný gösterdi ve taþý gediðine koydu.
-Hýý ,öyle valla...Otuz yýl önce yapmýþtýk o iþi,bekçi amca nerdeydin.Adam anlamamýþ da homurdanarak yanlarýndan uzaklaþmýþtý.

Cengiz bugün oldukça farklý duygular yaþýyordu.Hele ki çocukluk anýlarýnýn canlanmasý onu mutlu etmiþti de içinde bulunduðu sýkýntýlar bir nebze de olsa azalmýþtý.

Aðacýn yanýndan uzaklaþýrken yeniden hatýrladý konuþtuklarýný.
-Evet dostum,iþte içinde bulunduðum durum...Aydan`a karþý duygularým, beni ziyarete geldiðinde sanýrým annem kýzcaðýzý üzmüþ biraz,bir daha uðramadý,merak ediyorum nasýldýr ne yapar.Diðer yandan o sýrlarýyla kaybolan kiþi...
-Aydan iþi kolay,gideriz eniþtesinin evine sevmesk de...Bir çayýný kahvesini içer öðreniriz.Ama o adamý bilmiyorum nasýl buluruz.Ýstersen emniyet de dostlar var onlara soralým,soruþturalým bu tipleri onlar daha iyi tanýr.Hem istersen þimdi gidelim Muzafferin evine ne dersin.
-Uygun olur mu,Muzafferin tepkisi ters olabilir.
-Aman boþver,alýþýðýz dengesizliðine,bizi kovacak deðil ya.Þüpheleri olsa da Cengiz`in rýza göstermiþti Mehmet`e...

Zaten evleri uzak deðildi.Beþ dakikalýk yürüyüþten sonra Muzafferin evindeydiler.Kapýyý tereddütle çaldý Cengiz.Ýkinci çalmasýnda Serap açmýþtý kapýyý.Karþýsýnda Cengiz`i görünce bir terddüt geçirmiþse de Mehmet hocayý görünce rahatlamýþ buyur etmiþti bahçedeki kamelyaya...
Durumu hali iyi olan Muzaffer evinin bahçesini de zevkine göre düzenlemiþ güllerden bir bahçe oluþturmuþtu hemen kamelyanýn saðýný solunu.

Cengizle Mehmet hoca çiçeklerin ahengini uyumunu seyrederken içerden çýkan Muzaffer,
-Oooo,kimler gelmiþ dostlar hep berabersiniz,yel mi attý sel mi...derken elini uzatmýþ hayli sýcak karþýlamýþtý.Mehmet hoca,
-Yok be Muzaffer,geziyorduk Cengizle...yolumuz burdan geçti bir hal hatýrýný soralým acý kahveni içelim dedik.Saðolsun Cengiz de kýrmadý beni...
-Valla çok bahtiyar ettiniz beni.Yahu þurda kaç kiþi kaldýk eski dostlardan...Ne iyi etmiþsiniz.