Baharlar çoktan geçti güz dayandi kapiya,
Zaman zaman düsünüp maziye daliyorum.
Dertler izdirap verdi beden denen yapiya,
Kalkmak istesem bile geriye düþüyorum.

Yoklugun þu canýma sanki zulümden beter.
Cismin uzak olsa da hayalin bile yeter.
Bir kez olsun dokunsam inan tüm acim biter.
Sensiz dört yaným ayaz bilki çok üþüyorum.

Hasretim söz dinlemez, vurur gece yarisi.
Sensiz yüzüm gülmez ki, dinmez gönül agrisi.
mutluluk uzak bana, kapanmaz ask yarasi.
Unut diyen herkeze dostlara küsüyorum.

Ne dertlerim tükendi ne hasretin küllendi.
Kapanmadý bu yaram dillendikce dillendi.
Görenler deli sandý, herkez benle eglendi
Görmesinler diyerek köþede pusuyorum

Ne kadar istesem de, zaman  geri gelmiyor
Ask denilen bu ateþ, sönmek nedir bilmiyor
Yüregimin içinden, deli sevdan gitmiyor
Duymuyorsun sen diye kahrýmdan susuyorum

Sensizligin özlemi, takvimden düsen yaprak
Suya hasret kalmisim,bedenim kurak toprak
Neden bu kadar zordu,mutlu bir yuva kurmak
Her gün þu kaderime beddua okuyorum

Bir gün geriye dönsen kiyamet mi kopardý.
Senlenirdi  þu evim gönlüm neþe dolardý.
Dön artik ey maralým bak güllerim sarardý.
Hasretinle her gece inan kan kusuyorum.