hayat toz pembe degildir her zaman...
bazen bir dostun eli...
bazen yarin bir tek sözü...
karartiverir hayatini....

alinyazisi mutlulugu yazmazki her zaman alnimiza...
inisli cikislidir tuttugumuz yol...
kimi daglar asariz bir yudum sevgi icin...
kimi yollara takili kalir gözümüz...
bir gidebilsem dünyalari vermemmi deriz...
kimi demirden bir kusun kanadinda buluruz kendimizi...
kavusmanin heyacani sarar icimizi...
gider aglar... gelir aglar bu gözlerimiz...
kimi dertlerden bir duvar örer kader önümüze...
asabilirsen as asamassan cek dur der...
kimi olmaz asklara kapilir yüregimiz...
yanar durur icin icin...
hani... istese verirsin ömrünü...
yarin tek bir gülüsüne...
oysa coktan birakmistir bile elini...
bir soysuzun ugruna...
kimi bir dostun elidir seni vuran sirtindan...
sindirebilirsen sindir icine...
hayat her zaman toz pembe deildirki...
her renk bir evredir hayatin icinde...
hani..bir merdiven düsünün basamaklari hayatin ta kendisi...
cikmasina cikarimda ben bu basamaklarida..
benim hayatimda hic toz pembe olmadiki...
                
                       gülsah akyürek