İSTANBUL SUSMALI

 

İstanbul susmalıydı bu dizelerde,

Suçluydu İstanbul,

Sakladı martı seslerini sahilinde,

Park kanepelerine adını sakladı,

Sevgilim mi İstanbul oldu,

İstanbul mu sevgilim anlamadım;

Ümit, mavi dalgalarıydı denizin,

Hiç konuşma İstanbul, hakkın yok,

Sen aldattın! 

Köprü altında iki muhabbetle,

Manzaranın sihri, beni kandırdın.

 

Gün batmak üzereyken bir akşam vakti,

Büyülü kokular saldın havaya,

Efsunladın, uyuşturdun hislerimi,

Boğaz esintisiyle senfoniler,

İstanbul bestesinde sevgiliye melodiler,

Hepsi hepsi aşk tuzağıydı bilmeliydim,

Ah İstanbul, sana güvenmemeliydim.

 

Yosun sarmış sevdaları maziden,

Lale devrinden kalma Göksu geceleri,

Mehtabın ışığı vururken suya,

Benim gibi aldanmış İstanbul âşıkları,

Vakit hayli geç, unutulmuş saatlerde zaman;

Bu anlarda âşıklar hep susuyor,

Bir inci tanesi süzülürken gözlerimden,

Ağlama gönlüm dinle İstanbul konuşuyor...

 

Ş.AYDOĞAN ( GÜLCENAZ )

( İstanbul Susmalı başlıklı yazı Şükran Aydoğan tarafından 25.01.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu