En son, altý asýr önceydi,
Rahmet bulutlarý, Meryem”in evine indi,
Coþtu gönüller, coþtu müminler,
Zaten beklemedelerdi,
Yanmýþ yürekleri sevindirdi,
Ancak,
Ýnen rahmete, ihanet edildi,
Rahmet, gökten geldiði gibi,
Yine göklere çekildi,
Gelmez oldu, rahmet rahmet inen bulutlar,
Rahmetten gazaba, dönüþüverdi,
Mazlumlar, maðdurlar çaresiz
Zulmün pençesinde, ezilmektelerdi,
Çatlamýþ, þerha þerha olmuþ, toprak misali,
Bir damla suyu, özlemektelerdi,
Susuzluktan, toprak küle dönmüþtü,
Rüzgârýn önünde, sürüklenmekte lerdi,
Gözler gökyüzünde,
Eller duada,
Rahmet yaðmuruna susamýþlar,
Müjdeler beklemektelerdi,
Bir kara bulut görseler, baðýracaklar,
Geldi geldi diye,
Sevinçlerini, gökyüzüne duyuracaklar,
Gözlerin, feri sönmüþ bir þekilde,
Umutla, umutsuzluk arasý,
Gökyüzünden, medet bekleyen mazlumlar,
Mekke’ye doðru akan, bulutu görüverdiler,
Mekke Mekke olalý, böyle bir bulut görmedi,
Dolaþtý, Mekke’nin üstünde bir zaman,
En son, Aminenin evinde, yere indi,
Öyle bir yaðmur, öyle bir nur indi ki yere,
Kâinatý nura gark ediverdi,
Karanlýklar aydýnlýða,
Kirler nura dönüþüverdi,
Bu nurun yankýsýndan,
Mecusilerin ateþi sönüverdi,
Kisranýn sarayý çöküverdi,
Sava gölü kuruyuverdi,
Güneþ gökyüzünde deðil,
Aminenin evine iniverdi,
Hoþ geldin ey gönüllerin dermaný,
Hoþ geldin ey ruhlarýn cananý,
Hoþ geldin Nebilerin sultaný,
Hoþ geldin ey insanlarýn insaný,
Hoþ geldin ya Resulullah,
Hoþ geldin ya Habiballah,
Sensin þems, sensin mah,
Güneþ gibi,
Kýyamete kadar,
Sen olacaksýn,
Sensin Hatemül Enbiya,
Elbette sensin bigünah.