Online Üye
Online Ziyaretçi
Üşüyorum sevgilim…
Yorgansız yatağa girmek gibi
Şubatın en deli ayazına tutuldum sanki…
Yoksun…
Yoksulum…
Yokluktayım….
Öyle ezbere anlatılamıyor bu üstü kapalı kabuslar,
Yarı gözüm açık , yarı nefesi tüketmiş
yokluğunu varlığınla sobeliyorum…
Mevsimlerden uzak , şakaklarım da ak
Aynada ki suretin canına okuyorum…
Saçım sakalım birbirine karıştı
Görsen vallahi tanıyamazsın…
Bilemezsin dilimde tomurcuk tomurcuk biriken isyanları
Ey benim dileklerim
Ey benim umutlarim
Hani neredesiniz deyişlerimi
Duyamazsın
Göremezsin
Hani sensizlik bize yasaktı
Hani vedalar
Hani ayrılıklar
Hani sancılar bize kaçaktı?
Tutuşturdun ellerime kor gibi ayrılığını
Demir parmaklıların ardına ittin yalnız yüreğimi
Böyle böyle Mevsimler geçiyor ,
Hızla zaman eriyip bitiyor…
Ocak gitti , birazdan şubatta gidiyor…
Bir ben kalıyorum ulu orta bu cihanda…
Bir ben Acıların koynunda, sen dolu her bir hece de …
Bir milyon tane sensiz gece de,
Hastalanıp tüketirim ömrümü bir tımarhanenin
Aklıma tek zarar veren sen dolu köşesinde….
azaptar-GizliÖzne