Umutsuz umutlara ihtiyacým yok.
Umut dediðin bana kendini göstermeli, gerçek olana inanmaya ihtiyacým var.
Benim sana sahip olabilme hayaline ihtiyacým yok.
Uzun gecelerin sonunda benim tabiat anam olan,
Beni zorunlu var oluþa sürükleyen ve beni yok olmaya iten
Sana ihtiyacým var.
Ne seslere, ne ýþýða, ne suya nede kelimelere ihtiyacým yok benim.
Beni nefes almakta zorunlu kýlan kokuna, beni dinlendiren ve bende olmasa da
Beni benim içimde düðümleyen ve orada boðan bakýþlarýna ihtiyacým var.
Sahte güneþten, gerçek geceden yaþama ihtiyacým yok.
Benim senden gelen yok oluþa ihtiyacým var.

Ýþte gerçekleþmeyen hayallerin adýmlarýyla sürünen hayatýn yerine benim tercihim,
Sende Ertelenen Diriliþin Acýsý...