Sen yokken

Kar üşür, yağmur ıslanır

Sabır öfkelenir

Sen yokken

Mezarsız bir ölüyüm ben

Nerede olduğumu kimse bilmez

Nerede olduğumu kimseye söyleyemem

Sen yokken,

Dudaklarımın kıyısı

Hüzün yüklenir

Gözlerim görmeyi unutur

Sessiz bir çığlık kaplar içimi

Sen yokken

Kekremsi bir tat dolaşır bedenimde

Çıkınım ince bir türkü tutturur

Gelesin, sarasın diye..

..

 

 

( Sen Yokken başlıklı yazı hatice-zengi tarafından 11.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu