Üç Dal Yiğit
Gülleri kelepçelediler,
Bitmez ilkbahar gecelerinde.
Onlar sert kayalıklarda durdu tomurcuğa,
Yokluğu, yoksulluğu içtiler yirmi beş yıl,
Çizdiler resmini özgürlüğün,
Buğulu camlara bir çocuk gibi.
Onlar sonsuz çölde birer vahacık,
Kocaman deryada minik adacık,
Ve Onlar
Mavi kuş misali uçup gittiler,
En temiz sayfasından ömrümüzün.
Nafaka yeşil soğan üstüne acı ayran,
İstenen kula kulluk dostum akıllı davran.
Voltadadır mahkûm dar boşlukta,
Serin yaylalarını düşünür memleketinin
Eski radyonun cızıltılı sesi,
“Şimdi uzaklardasın” diyor sanat güneşi,
Anadan, babadan ve dosttan ayrı.
Delikanlılarda üşür sıcak yaz günü,
Uyur ve unutur usulca dünü.
Kurulur darağacı ikisinde gecenin,
Zor yerinde uyanır bilinmez bilmecenin.
Sallanır ardı ardına üç dal yiğit
Sallanır mavi kuşlar.
Ve kurşuna dizilir özgürlük.
13.12.2007
Davut Ziya Üzel
(
Üç Dal Yiğit başlıklı yazı
Davut Z.ÜZEL tarafından
14.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
