Bir zerreydim elinde, küçüldükçe küçüldüm.
Dağlandı hücrelerim, taş üstüne döküldüm.
Beklemeden baharı, zemheride ekildim.
Eledin süzdün beni, kabtan kaba döküldüm.

Aşka bir fasılaydı, başlamadan verilen.
Huzur yoktu sinede, gergef olup gerilen.
Mazide tutukluydu,göz önüne serilen.
Eledin üzdün beni kabtan kaba döküldüm.

Derecesi kalmamış, aşk sende barışmıyor.
Dilinin söylediği, yüzüne,yakışmıyor.
Şeytan bile bırakmış, hiç sana karışmıyor.
Eledin süzdün beni kabtan kaba döküldüm.

İşlenmiş siciline, tanınıyor eşgalin.
Son kez rehin aldığın son defadır işgalin.
Tepeden tırnağına oyun senin meşkalin.
Eledin üzdün beni kabtan kaba döküldüm...
 

Ayşe Özdemir

( Eledin Üzdün Beni başlıklı yazı AyşeÖZDEMİR tarafından 17.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu