Online Üye
Online Ziyaretçi
Kırılsın Atlas'ın zincirleri
Kopsun halatlar,tarasın demirleri
Özgür kalsın sularda gemiler,
Bir geçiş yapsın ufuk çizgisinden
Bir sandal indirsin
Bıraksın beni.
Koşayım rıhtımlardan yüksek yaylalara,
Uzanayım uzak ufkun küçük penceresine
Uykuya dalayım.
Örtsün simsiyah gece üstümü
Alsın savursun mahrem düşlere,
Boşalsın gökler,kopsun tufanlar
Yıkasınlar beni.
Yeniden gün ışısın,
Vursun camlara sam yeli,
Bir çocuk taş atsın başak tarlalarına
Bir kuş kaldırsın
Uyandırsın beni.