Dikmişler Başucuma
Bir incir ağacı dikmişler başucuma.
Vakti zamanında günahlarım çok diye.
Belki bu inançsızlığım ondan hediye.
Su niyetin, sütün dökmüşler başucuma.
Ya ne demeli narı beyzadan mı narı.
Her derde deva bilir anı bazıları.
Çiçeği dersen mevcudiyetinden sarı.
İncir gölgesini dikmişler başucuma.
Aradım ihanetle anılsa da adı.
Artık havvaların da pek kalmamış tadı.
Adem mi,mekanda imi timi kalmadı.
Elmayı kökünden sökmüşler başucuma.
Kabak mı imamın ağzına ekşi gelir.
Fakirin havyarı tadinı herkes bilir.
Yokluktan mı, belki...her mutfakta sevilir.
Kapaktan kemane takmışlar başucuma...
İnciri,narı,elmayı, kabaktan baktık.
İbadet bilip,dileklerimizi taktık.
Tasvirinde biz varız yaratana haktık..
Tütsü niyetine yakmışlar başucuma.
(
Dikmişler Başucuma başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
25.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
