Bizim bağlarımız vardı,

Eskiden, yeşili bol suları bol,

Göç ederdik bahar yaz günlerinde,

Ekerdik, biçerdik yer içer kaldırırdık.

Boy, boy olurdu ekinlerimiz,

Kaybolurduk içerisinde...

Düğenler, dört dönerdi,

Çift koşulmuş, Yörük atları olurdu içinde,

Süren,

Ve arkasında,  ben…

Aldırmazdım, ne tozuna ne samanına,

Atların, sırtında,

Nar bıçkını, şaklarken,

Atlar dört nala döner dururdu,

Altın sarısı taneler dökülürdü

Savurdukça yerlere,

Doyum olmazdı,  tazeyken ütmesine.

Ne gelincikler açardı içinde, alı al moru mor,

Hoş kokardı, mor menekşeler çevreden.

Suyunu saldığım, arık kenarlarında,

Bentlerde,

Çalı çırpı diplerinde…

Bol olurdu, sebzelerimiz,

Ülübümüz,

Badılcanımız, biberimiz her şeyimiz,

Mona olacak, tohum verecek bostanımız,.

Ve evleklerin kenarlarında,

Boy verirdi adam boyu altın sarısı darılarılar,

Güzel geçerdi eskiden,

Bahar yaz günlerimiz…

Tadına doyum olmazdı,

Eli öpülesi anamın sac üstünde yaptığı,

Töymakanlı, ya da kavurmalı,

Ya da, otlu tereyağlı böreği….

Biz taş elindeniz, Toros dağlarının ortasıdır,

Yeşil vadidideki yerimiz.

Pirimiz,  Karaman oğlu Mehmet beydir,

Emridir, sözüdür dinlediğimiz.

Örfümüz adetlerimiz her bir şeyimiz.

İsimlerimiz, yediğimiz içtiğimiz.

Ekip, biçtiğimize isim diye verdiğimiz…

Hala yaşardır aradan yıllar geçmesine rağmen,

Sebzeye meyveye sizlerden farklı verilen,

O yıllardan kalma İsimlerimiz,

Mesela sizin fasulyenize, “ülübü”,

Yediğiniz mısıra deriz “darı”

Domates sandığınız domatese “ eğrim”

Yaprak diye bilip sardığınıza “ tefek “,

Üzüm taşıdığız büyük sepetlere “köfün”,

Suyunu çıkardığımız taştan oyma yere “şarhana”,

Sincap diye tutup sevdiğinize “teyin “

Dinlendiğiniz kahvenizi içtiğiniz balkona “sofa “

Yıkanıp temizlendiğiniz yerlere “gusulhane”

Ambar dediğinize, “musandra “deriz de,

daha pek çoktur kullandığımız öz Türkçe isimlerimiz,

Biz öz be öz Türkçe konuşuruz,

Karaman oğlu,

Mehmet beyin emridir, konuştuğumuz,

A.Yüksel Şanlı er