Perdesi inmiş boş odalarımı aytdınlatır sessiz gölgen,
Hilkat-ı merak sarmalamış adını zikreden evren,
Bir sır vardır bildiğim vaktinden daha da geç gelen,
Rüyalarıma bekledim seni ümitliydim geç gelmenden...
Her gece adını sayıkladım, dualarıma haykırdım,
Sen gel diye nefsini huzuruna bağladım.
Alıştım yaşlı gözlerle adını zikretmeye,
Kapına geldim ey Kerim kılma geri gitmeye..!
Bir amut, bir yassı, abes mi bu ey maahluk,
Dehliz ol nefsine ol nefsine tasallut...
İtiyaadlarım yalvarır acer-i muzlimiin,
Format attım kalbime no: mer'i Aalemin...
(Şşşştt)
Karanlık gündüzlerime, gecelerime doğdun,
Metanet kokan hanemi huzura boğdun...
Dilimde adın dökülür çıkmaz harici tek kelam;
Baas'ü Badel Mevti istihale ol sen asuman...
Buğulaşmış medluul düşüncelerim muamma,
İçten silebilirim ama silmek mi (?) aslaa...
Gel yine gel bekliyorum gölgeni,
Gelmessen bilki taşıyamam bu kalbi..♥
(
Ey Kerim... başlıklı yazı
abdulkerim-y tarafından
2.04.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
