Hayata hakkýnda verebileceðim tek doðru bilgi; her þeyin her an deðiþebileceði gerçeðidir. Ýnsanýn en sevdiði bir anda en nefret ettiðine dönebildiði gibi tersi de her an mümkündür. Hayatta hiçbir þeyin garantisi yoktur þeklinde bir genelleme yapmak elbette yanlýþ olur. Zira ben hayatta üzerine garanti verilebilecek bir þey biliyorum; ölüm. Hayatta yalnýzca ölüm hakkýnda garanti verebiliyorum. Ben ve diðer tüm canlýlarýn günün birinde öleceðini garanti edebilirim. Ölümsüzlük yalaný ise her canlýnýn kendini inandýrdýðý en büyük yalanlardan birisidir ve bilim kurgu için vazgeçilmez bir konu olduðunu düþünüyorum. Ölümsüzlüðün sýkýcý olduðunu düþünenlerden olsam da þöyle bir itirafta bulunmam gerekir ki bende herkes gibi ölümsüzmüþçesine yaþamaktayým.
 
Elbette ölüm tatsýz bir konu ve böylesine tatsýz bir konuyla yazýya baþlamak benim için olsa olsa koskoca bir talihsizliktir. Ama mevzu hayat ise ölümden bahsetmeden hayatý anlatamazsýnýz. Sevdiðim bir þair yaþamanýn ölme yollarýndan en yaygýný olduðundan bahsediyordu. Bu sevgili þaire katýlmakla birlikte bazý eklemelerde bulunmak istiyorum. Hadiseye mantýksal olarak yaklaþacak olursak ölmek için öncelikle yaþamak gerektiði gerçeðine ulaþýrýz. Yani önce canlý olmak gerekir ölmek için.  Hiç yaþamamýþ birisi, hiç ölmeyecektir de. Bu insan zihninin kolay kolay anlamlandýramayacaðý bir konu elbette. Üstelik konumuz bu deðil bu yazýda. Hayatýn deðiþkenliðinden bahsetmek istiyorum aslýnda. Ama dediðim gibi hayattan bahsedeceksek ölümden bahsetmeden olmaz. Ölümün bir son olduðuna inanmamakla birlikte bir bakýma son olduðu gerçeðine de yüz çevirmem düþünülemez. Ama her son, en az bir baþlangýcýn müjdecisidir. Zaten hayatý çekilir kýlanda budur.
 
Hayat çözülmesi imkânsýz bir denklemdir. Yani etkili bir örnek verecek olursak; ömrünüz boyunca yüzünü dahi görmediðiniz bir insanýn caný sýkýlýyor diye birkaç saniye içinde ölebilirsiniz. Bu nasýl olur bilemem ama olabileceðine eminim. Her olay birbirini tetiklemektedir çünkü. Yani þimdi içinde bulunduðunuz ruh hali ve þu anki yaþama koþullarýnýz hiç tanýmadýðýnýz insanlar tarafýndan belirlenmektedir. Bununla ilgili birçok hikâye yazýlmýþtýr elbette. En yaygýn olaný ise küçük bir kýz çocuðunun gülümsemesi ise yangýndan kurtulan insanlarýn hikâyesidir. Bu hikâyeyi burada tekrar kaleme alacak deðilim elbette. Zira internette kolaylýkla bulunabilir nitelikte bir hikâyedir. Burada anlatmak istediðim yaþadýklarýmýzýn ve hissettiklerimizin kendi kontrolümüz dýþýnda yönetildiðidir. Elbette bizimde bu çorbada tuzumuz vardýr. Yani biz nasýl etkileniyorsak, diðer insanlarý da ayný þekilde etkileyebiliriz. Ýyilik yap iyilik bul olgusu iþte böyle bir olgudur. Ben zerre kadar iyiliðin dahi ödüllendirileceðine ve zerre kadar kötülüðün bile cezalandýrýlacaðýna inanýyorum. Çünkü bu bahsettiklerim bizzat benim baþýma geldi hayatta. Yalnýzca bir kez gördüðüm birisine daha sonra verdiðim selam hayatýmý kurtarmýþtý.  Bu nasýl hassas bir terazi anlatmanýn ve anladýktan sonra çýldýrmamanýn imkâný yok. Ben yýllardýr kötülük yapýyorum ama þimdiye kadar bir zararýný görmedim ya da ben yýllardýr iyilik yapýyorum ama þimdiye kadar bir yararýný görmedim diyenlere açýk yüreklilikle söylüyorum; eninde sonunda yaptýklarýnýzla yargýlanacaksýnýz.
 
Ben kontrollü yaþamaya çalýþan bir insaným. Hayatýmýn kontrolü kendi elimde olsun isterim, hayatýmý kendim yönetmek isterim. Ama bunun imkânsýz olduðunu da biliyorum. Ömrüm boyunca her zaman hayata dair planlar yaptým ve her yaptýðým plan hayatýn planýna yenik düþtü. Neticesi iyi ya da kötü oldu bilemiyorum ama hiçbir planým yerli yerince tutmadý. Hayat deðiþkeni kendisine dair yaptýðým tüm denklemleri alt üst etti. Þimdilerde kendi kendime sýk sýk hatýrlattýðým söz ise; su akar yolunu bulur endiþelenme. Yine de kendimi plan yapmaktan ve kontrolü saðlamaya çalýþmaktan alýkoyamýyorum. Bu oldukça can sýkýcý bir durum elbette. Kontrolü elinde tutmak isteyen bir kiþi bitmek bilmeyen stres buhranlarýna hazýrlýklý olmalýdýr. Sürekli düþünmek ve durmaksýzýn planlarý yenilemek insanýn yaþam enerjisini sömürdüðü gibi ruh saðlýðýna da menfi yönde etkiler. Bu bir kýsýr döngünün içinde hapsolmak gibidir. Oysa ipin ucunu biraz olsun býrakmak lazýmdýr. Bu mesajý özellikle kendi alt benliðime geçiyorum. Düþünmekten ve kurgulamaktan vazgeçip hayatý biraz olsun oluruna býrakmalý insan. Yani eðer insan sabahleyin uyandýðýnda saçlarýnýn ne þekilde olacaðýný bile planlýyorsa ruh saðlýðý zarar görmüþ demektir. Hayatý biraz da kendi haline býrakmak lazýmdýr. Sanýrým olacaklara hazýrlýklý olmak daha önemli. Bir de her daðda bir han yapmakta fayda var.
 
Ýnsanýn çeliþkileri var. Bir gazete haberinden ibaret midir bilemiyorum, insanýn beyninin ancak yüzde beþini kullanabildiðinden bahsediyordu. Bu rakamýn elbette insandan insana deðiþiklik göstermekte olduðunu da ekliyorlar. Özellikle insanýn bu dünyaya boþ bir zihin ve beyinle geldiðiniz düþünüp çok kýsa bir süre yaþadýðýný düþünürsek hayatý anlamanýn ne kadar zor olduðunu ortaya koymuþ oluruz. Ýnsanýn ilk on senesi çocuklukla, daha sonraki beþ senesi çocukluktan kurtulmakla, daha sonraki beþ senesi büyümeye hazýrlanmakla geçiyor. Yirmi yýl bir cümlede uçtu gitti. Geriye kalan ömrünün ilk on yýlýnda yaþayabilmek için çalýþmak zorunda, ayrýca kendini dünyaya getirenlere kendisi de bir insan dünyaya getirerek borcunu ödemek zorunda. Çalýþma, evlilik derken bir on yýlda öyle geçiyor.  Toplamda otuz sene ömrümden gittikten sonra eðer iþler yolundaysa tam on senesi var hayatý anlamak ve anlamlandýrmak için. Kýrkýndan sonra çocuklarýn büyümesi meselesi, evlilikleri, iþe girmeleri yani kendi ayaklarý üzerinde durmalarýna olanak saðlanmasý. Elli yaþýnda ise vücudun artýk kendini yenilememesiyle ortaya çýkan hastalýklar ve atmýþlý yaþlar hastalýklarla mücadele, bedenin zayýflamasý. Yetmiþli yaþlarsa çocukluða tekrar dönüþ. Velhasýl-ý kelam ortalama bir insan ömrünü yetmiþ yýl alýrsak, bu yetmiþ yýlýn içinde yalnýzca ortalama beþ yýl gibi pek saz bir süre de insan hayatý anlamaya ve anlamlandýrmaya çalýþýr. Artýk ne kadar baþarýlý olursa. Elbette bu ortalama bir insan için verilen farazi rakamlardýr. Ortalama bir insan olmayý beceremeyen bazý kiþiler için bu anlama ve anlamlandýrma iþinin süresi arttýkça artar.  Öyle ya da böyle ben hayatýn denklemini çözebileceðimize zannetmiyorum. Çünkü öncelikle kapasitemiz yeterli deðil.
 
Hayatta deðiþmeyen tek þey deðiþimin kendisi ve her canlýnýn öleceði gerçeði. Gerisini ise ne siz sorgulayýn ne de ben sorgulayayým diyeceðim ama zihnim buna izin vermiyor. Ýnsan sorgulamaksýzýn nasýl yaþayabilir Allah aþkýna?